نصیحت کردن

برای مشاوره در مورد روش ها نصیحت کردن دیگران

شاید تا به حال دوستی داشته اید که با یک تصمیم مهم زندگی روبرو بوده و یا شاید شما رئیسی هستید که سعی می کنید یک کارمند را نصیحت کنید. احتمال این وجود دارد که در موارد زیادی از شما خواسته شود که مشاوره بدهید. مطمئنا دانستن اینکه چگونه و چه زمانی پند و نصیحت کنید، هنر است. اما کمی وقت بگذارید و در نظر بگیرید که آیا نصیحت کردن در هر زمانی مناسب است یا نه؟

نصیحت دادن در هر جا مناسب نیست و در عین حال چه بخواهید یک رهبر، مربی یا کارآفرین باشید، دانستن اینکه چگونه نصیحت کنید، به شما کمک بسیاری خواهد کرد. اما بسیاری افراد نیز هستند که از نصیحت شنیدن متنفر بوده و نیازی به آن ندارند. در این مقاله در مورد نصیحت کردن دیگران صحبت شده است.

آیا نصیحت کردن درست است

واژه نصیحت به معنی پند و اندرز است که در زبان عربی نیز وجود دارد. همه ما باید نصیحت کنندگان و مشاوران خوبی باشیم، منظور از خوب، متقاعد کننده، اما با وجدان و ترویج ایده های خوب به جای بد است، آخرین چیزی که ما می خواهیم دنیایی پر از واعظان متقاعد کننده است که ایده های بد را موعظه می کنند، اما متاسفانه نصیحت کردن رفتاری است که بسیاری افراد در هر زمان انجام می دهند.

بسیاری از ما معتاد این هستیم که در کوچکترین فرصتی راه حل ها و مروارید های حکمت خود را ارائه دهیم. با گذشت زمان این می تواند باعث شود دوستان، خانواده و همکاران از ما دوری کنند. نصیحت ما ممکن است خوش نیت باشد اما در نهایت ناخواسته است. برای مثال پدری اصرار دارد که "نصیحت کردن" همیشگی او برای دختر نوجوانش منجر به موفقیت تحصیلی و سایر مسائل اوست. اما دختر او برداشت دیگری داشته و به دوستانش می گوید: پدر من همیشه در حال رسیدگی به پرونده من است. هیچ چیز به اندازه کافی برای او خوب نیست.

مثال دیگر این است که یک مدیر فکر می کند که یک کار ندارد مگر اینکه مشکلات و مسائل را خودش برطرف کند، اما اعضای تیم او می گویند که او به آنها اجازه نمی دهد تا راه حل های خودشان را ارائه دهند و مدام آن ها را نصیحت می کند. همیشه سعی کنید به یاد داشته باشید که من تمام خرد دنیا را ندارم و همه چیز را نمی دانم. برخی از توصیه های من مفید است و برخی دیگر مفید نیست. ارائه نصیحت و مشاوره به موقع، کیفیت خرد شما را بسیار بالاتر می برد.

نصیحت زمانی بهترین نتیجه را داشته که فرد مقابل درخواست آن را از شما داشته باشد. توصیه های ناخواسته مکرر می تواند منجر به افزایش مشکل در ارتباطات شود. درج نظرات و ایده های خود در زمانی که مورد نظر نباشد، بی احترامی است. توصیه های ناخواسته حتی می تواند یک حس برتری را ایجاد کند و فرض بر این است که نصیحت کننده می داند چه چیزی درست یا بهترین است.

توصیه های ناخواسته همچنین می تواند توانایی افراد را در تشخیص آنچه برای آنها مناسب است، برای حل مسئله و مشکلات خود تضعیف کند. نصیحت ناخواسته نیز می تواند تجربه ناامید کننده ای برای خود فرد ارائه دهنده باشد. وقتی نصیحت ما مورد توجه قرار نمی گیرد یا قدردانی نمی شود، اغلب احساس ناراحتی، صدمه یا رنجش می کنیم.

چرا ما نصیحت می کنیم

احتمالا تعجب می‌ کنید که چرا مردم اینقدر نصیحت های ناخواسته می کنند، اگر اینقدر مشکل ساز است. در اینجا برخی از دلایل نصیحت کردن ناخواسته دیگران آورده شده است:

ما می خواهیم کمک کننده باشیم.

ما می خواهیم کسی را وادار کنیم تا کاری را که ما می خواهیم یا آنچه فکر می کنیم درست است انجام دهد.

ما فکر می کنیم که پاسخ هایی داریم که بیشتر از دیگران می دانیم.

در مورد یک محصول، ایده یا خدمات جدید هیجان زده بوده و می خواهیم آن را به اشتراک بگذاریم.

ما می خواهیم علائم اضطراب خود را کاهش دهیم. گاهی اوقات واقعا نگران یک عزیز هستیم و احساس ناتوانی می کنیم. ما نمی دانیم چه کار دیگری انجام دهیم، بنابراین نصیحت های ناخواسته می کنیم تا اضطراب خود را کم کنیم، تا احساس کنیم داریم کاری انجام می دهیم.

اما این را باید در نظر بگیرید که وقتی کسی را نصیحت ناخواسته می کنید، حق انتخاب، تفکر و نتیجه گیری توسط خود را از او گرفته و به او آسیب می زنید. بنابراین حد خود را باید رعایت کنید.

روش های نصیحت کردن دیگران

نصیحت دادن نیز مانند کار های دیگر اصول داشته و اگر از آن طریق اقدام کنید، احتمالا واکنش بد کمتری دریافت کرده و به دیگران نیز راهنمایی خوبی ارائه می دهید. در اینجا برخی راه های نصیحت کردن دیگران به روش مناسب مطرح شده است.

مشاوره متفکرانه و آگاهانه ارائه کنید.

برای فکر کردن وقت بگذارید، هنگامی که تصمیم به ارائه نصیحت گرفتید، کمی وقت بگذارید و به آنچه می خواهید بگویید فکر کنید. ممکن است فقط یک دقیقه یا اگر وضعیت جدی است، چند روز طول بکشد. برای مثال اگر کسی در حوزه انتخاب رشته به مشکل خورده بود بدون فکر و اطلاعات او را راهنمایی نکنید.

دلایل مشخصی برای توصیه خود ارائه دهید. شما می خواهید نشان دهید که در واقع نظر خود را بر اساس چیزی استوار می کنید. اگر مثلا خواهر زاده تان می پرسد که آیا باید دانشگاه را رها کند و فکر می کنید این ایده بدی است، سریع این را نگویید. برای تصمیم خود توجیهی ارائه کنید. برای مثال، می توانید بگویید: فکر کنم بدون مدرک به سختی در این زمینه شغل پیدا کنی.

اطلاعاتی را برای پشتیبان از نصیحت دادن خود ارائه دهید. هنگامی که نصیحت خود را می کنید، مطمئن شوید که این توصیه مبتنی بر استدلال صحیح است. این می تواند حقایق واقعی باشد یا می توانید از تجربه خود استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر دوستی در مورد نقل مکان یا عدم نقل مکان به شهر جدید راهنمایی بخواهد، حقایقی را در مورد چیزهایی مانند بازار کار، هزینه زندگی و مدارس محلی به او ارائه دهید. البته اگر اگاهی کافی دارید.

صادق باشید، فقط آنچه را که می خواهد بشنوند به او نگویید. نصیحت درستی کنید و مطمئن شوید که منعکس کننده احساس واقعی شماست. اگر نگران صدمه زدن به احساسات آن ها هستید، می توانید چیزی شبیه این بگویید، شاید از حرف های من خوشتان نیاید. آیا مطمئن هستید که می خواهید آن را بشنوید؟

یک برنامه مشترک تهیه کنید. حتی اگر در حال نصیحت کردن هستید، به یاد داشته باشید که شما واقعا تصمیم گیرنده نهایی نیستید. هنگامی که برای کلمات خود برنامه ریزی می کنید، مطمئن شوید که راهی برای همکاری با شخص دیگر پیدا کنید. فقط به آنها نگویید که چه کار کنند.

خودخواه نباشید مطمئن شوید که نصیحت کردن شما واقعا به شخص مقابل کمک می کند. همیشه بهترین منافع آنها را در سرلوحه ذهن خود نگه دارید. به عنوان مثال، اگر یک همکار از شما بپرسد که آیا باید کار را ترک کند، "بله" نگویید فقط به این دلیل که نمی خواهید برای ارتقای شغلی با او رقابت کنید.

حمایت کننده و کمک کننده باشید.

به جای نصیحت کردن صرف به آنها کمک کنید تا از طریق گزینه ها فکر کنند. به جای اینکه فقط به کسی بگویید چه کاری انجام دهد، سعی کنید به او قدرت دهید تا خودش انتخاب کند. از آنها بخواهید تا با شما در مورد برخی از گزینه ها بحث کنند. این نه تنها به شما کمک می کند تا مشکل را بهتر درک کنید، بلکه به آن شخص مالکیت بیشتری بر انتخاب های خود می دهد.

از قضاوت آنها تعریف کنید. سعی کنید شبیه رئیس ها یا کسایی که همه چیز دانند به نظر نرسید. نظر خود را به اشتراک بگذارید، اما روشن کنید که به توانایی آنها در تصمیم گیری نهایی اعتقاد دارید. این به فرد کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

نصیحت کردن

در ضمن مشاوره خود را ارائه دهید و آن را با یک بیانیه حمایتی دنبال کنید. شما نمی خواهید کسی را تحت فشار قرار دهید که فکر کند باید از توصیه شما استفاده کند. مطمئن شوید که آنها می دانند که شما از هر انتخابی که می کنند حمایت می کنید. برای مثال بگویید من احساس می کنم که جستجوی شغل جدید ممکن است به نفع شما باشد، اما مهم نیست که چه تصمیمی بگیرید، من در هر صورت پشت شما هستم.

در نصیحت کردن خود صادق باشید، از ته دل این را روشن کنید که به آن شخص اهمیت می دهید. از کلمات صادقانه و مهربان استفاده کنید. به عنوان مثال، این یک موقعیت سخت است و من شما را درک می کنم. من فکر می کنم شاید ایده خوبی باشد که برای مشکل خود به دکتر بروید چون خطرناک است و من از شما حمایت می کنم.

از قضاوت بپرهیزید به یاد داشته باشید که هرکس از شما نصیحت کردن خواست به شما اعتماد دارد. اطمینان حاصل کنید که با قضاوت آنها به این اعتماد آسیب نرسانید. هنگامی که قصد دارید چیزی بگویید، مطمئن شوید که از زبان خنثی استفاده می کنید. مثلا نگویید معلوم است که نباید همسرت را رها کنی مگه احمق هستی؟

زمان مناسب نصیحت کردن را بشناسید.

در قدم اول وقتی از شما خواسته شد نصیحت کنید. یک قانون سرانگشتی خوب این است که نباید توصیه های ناخواسته ارائه دهید. اگر کسی به مشکلی اشاره می کند، غریزه بسیار رایج است که وارد آن شوید و پیشنهاداتی ارائه دهید. با این حال، این می تواند احساس بدی در فرد ایجاد کند و می تواند نشان دهد که شما به قضاوت او ایمان ندارید.

برای نصیحت کردن دیگران اجازه بگیرید. گاهی اوقات ممکن است احساس کنید مجبور به ارائه نصیحت هستید، حتی زمانی که کسی آن را نخواسته است. در این مورد، همچنان باید بپرسید که آیا ارائه آن خوب است یا خیر. درجا وارد نشوید و به کسی بگویید که چه کاری انجام دهد بدون اینکه بپرسید آیا می خواهد آن را بشنود یا خیر. شما نمی خواهید استرس بیشتری به زندگی آنها اضافه کنید.

درخواست را ارزیابی کنید. حتی اگر کسی از شما راهنمایی بخواهد، همیشه نباید آن را ارائه دهید. اگر چیزی در مورد وضعیت نمی دانید یا اطلاعات زیادی ندارید، بهتر است چیزی نگویید. شما می توانید به روش های دیگر پشتیبانی ارائه دهید. در ضمن در نظر بگیرید که چقدر این شخص را می شناسید. قبل از دادن نصیحت، در نظر بگیرید که آن را به چه کسی می دهید.