تنها بیرون رفتن نوجوانان

اولین بیرون رفتن یک نوجوان بدون والدین یک نقطه عطف بزرگ است. بیشتر نوجوانان مشتاق آزادی بیشتر هستند و والدین اغلب نگران این هستند که وقتی فرزندانشان تحت نظارت نباشند چه اتفاقی خواهد افتاد. دکتر جیمز مایر، پزشک نوجوانان می گوید وظیفه والدین هدایت و محافظت از نوجوانانشان است. اجازه دادن به آن ها در حالی که هنوز می توانید قوانینی تعیین کنید، نوجوانان را برای مستقل شدن در هنگام ترک خانه آماده می کند.

کودکان به زمانی دور از والدین خود نیاز دارند. بودن با دوستان به آن ها اجازه می دهد تا بدون این که احساس کنند نیاز به مراقبت والدین دارند، آرامش داشه باشند. اما تنها بیرون رفتن نوجوانان اصولی داشته که در این مقاله در مورد آن صحبت شده است.

اهمیت تنها بیرون رفتن نوجوانان

تنها بیرون رفتن نوجوان برای معاشرت، کاوش، یادگیری و تفریح ایمن بدون بزرگسال، بخش مهمی از سفر نوجوان شما به سوی بزرگسالی مستقل است. برای نوجوانان خوب است که وقتی آماده هستند بدون بزرگسال بیرون بروند زیرا:

به آن ها کمک می کند مهارت های زندگی خود را بسازند. برای مثال، نوجوانان می توانند زمانی که نیاز دارند از ایستگاه مترو به کتابخانه بروند، مسیریابی را تمرین کنند، مشکلات را در زمانی که می دانند وقتی اتوبوس نمی آید چه کاری انجام دهند، حل کنند، یا تصمیم بگیرند که چگونه برنامه ریزی کنند.

سلامت روان را ارتقا می دهد. برای مثال استقلال می تواند برای اعتماد به نفس نوجوانان، عزت نفس و احساس تعلق آن ها مفید باشد.

فعالیت بدنی را تشویق می کند. برای مثال نوجوانانی که پیاده روی، دوچرخه سواری یا با وسایل نقلیه عمومی به مدرسه می روند، نسبت به نوجوانانی که با وسیله ای آن ها را می برند، فعالیت بدنی بیشتری دارند.

ارتباطات اجتماعی ایجاد می کنند. برای مثال نوجوانان ممکن است به افرادی که می شناسند در مغازه های محلی سلام کنند یا با برخی هم مدرسه ای های خود که هم مسیر هستند، برگردند.

سن مناسب برای تنها بیرون رفتن نوجوانان

سنی که کودک می تواند با دوستانش تنها بیرون رفتن را شروع کند به بلوغ فکری آن ها بستگی دارد. از سن کمتر شروع کنید، در اوایل نوجوانی، اجازه دهید زمانی را دور از دسترس والدین بگذرانند. به تدریج به آن ها آزادی بیشتری بدهید زیرا هر دوی شما به عدم راهنمایی عادت می کنید. همانطور که کودک شما در سنین نوجوانی به سر می برد، مواقعی پیش می آید که فرزند شما استقلال بیشتری می خواهد، یا شما می خواهید یا نیاز دارید که فرزندتان استقلال بیشتری داشته باشد.

مثلا شما می خواهید فرزندتان به تنهایی به تمرین ورزش خود رفت و آمد کند یا فرزند شما می خواهد با دوستانش به ساحل برود یا می خواهد به تنهایی در خیابان های محله شما برای بازی برود. در اینجا چند سوال وجود دارد که شما و فرزندتان می توانید برای تصمیم گیری در مورد آمادگی تنها بیرون رفتن فرزندتان درباره آن صحبت کنید:

• آیا فرزند شما با شخصی که به او اعتماد دارید خواهد بود یا در صورتی که فرزند شما به کمک نیاز داشته باشد افراد امنی در این نزدیکی وجود خواهند داشت؟ مثلا یک دوست نزدیک، افسر پلیس یا کارمندان فروشگاه؟

• آیا فرزند شما قبلا این فعالیت را با فردی که به او اعتماد دارید، مثلا با شما، یکی دیگر از اعضای خانواده یا یک دوست، انجام داده است؟

• آیا فرزند شما به جایی می رود که شما آن را امن می دانید؟

• آیا فرزند شما می داند در صورت گم شدن چه باید بکند؟

• آیا نوجوان شما می تواند مکان ها و موقعیت های امن و ناامن را تشخیص دهد؟

• آیا فرزند شما با اطمینان از دستورالعمل ها یا قوانین خانواده پیروی می کند؟

• آیا فرزند شما می تواند تاثیر همسالان را کنترل کند؟ به عنوان مثال اگر فرزندتان برای امتحان کردن چیزهای خطرناک، مانند سیگار کشیدن نوجوان یا زیاده روی، تحت فشار قرار می گیرد، می تواند نه بگوید؟

• آیا فرزند شما تلفن همراهی دارد که با شما تماس بگیرد؟

• آیا شما و فرزندتان با داشتن این سطح بعدی از استقلال احساس راحتی و اعتماد به نفس می کنید؟

اگر پاسخ شما به اکثر یا همه این سوالات مثبت است و نوجوان شما احساس راحتی می کند و از قوانین پیروی می کند، ممکن است فرزند شما برای استقلال بیشتر آماده باشد. اما اگر فکر می کنید فرزندتان نیاز به ایجاد مهارت های بیشتری دارد، او به خوبی از پس آن بر نمی آید یا شما اعتماد ندارید، ممکن است او به تمرین بیشتری نیاز داشته باشد یا ممکن است بهتر باشد که استقلال او را یک قدم به عقب برگردانید.

نکات مهم برای تنها بیرون رفتن نوجوانان

بسیاری از ما می توانیم به خاطر بیاوریم که زمانی می خواستیم مستقل از والدین خود باشیم. ما تمایل داشتیم با دوستانمان وقت بگذرانیم بدون این که بزرگسالان دائما هر حرکت ما را تماشا کنند. بچه های ما هم همین تمایلات را دارند. در برخی مواقع، آن ها می خواهند با دوستان خود بیرون بروند و والدین خود را محدود نمی کنند. اغلب راه حل مناسب این است که در اوقات فراغت بدون والدین سپری کنید. به نوجوانان فرصت دهید تا زمانی که شما در نزدیکی هستید با دوستان خود باشند، قبل از اینکه آنها را کاملا با خودشان رها کنید. در اینجا برخی نکات مهم برای تنها بیرون رفتن نوجوانان مطرح شده است.

پذیرش عدم اطمینان

هر بار که فرزند شما خانه را ترک می کند، احتمال خطر وجود دارد. در برخی مواقع ما والدین باید درجاتی از ناراحتی را بپذیریم. همیشه این احتمال وجود دارد که فرزند شما از روی هوا و هوس کاری را انجام دهد که نامطلوب و ناامن است. بچه هایی هم هستند که در لحظه دوری از والدینشان شخصیتشان تغییر می کند. آنقدر رایج است که روانشناسان اصطلاح سندرم ادی هاسکل را ابداع کرده اند. هر کاری که می توانید برای ایمن نگه داشتن نوجوانان انجام دهید و در عین حال متوجه شوید که برای اشتباه کردن به فضایی نیاز دارند. اشتباه کردن یکی از بهترین راه های یادگیری است.

کاهش خطر جدی

برخی صحبت های دشوار مانند وجود مواد مخدر مختلف را با فرزندان خود قبل از بیرون رفتن با دوستان خود داشته باشید. حتی اگر فکر می کنید آنها برای چنین خطری خیلی جوان هستند، اما دانستن برخی نکات لازم است. یک راه خوب برای کاهش بسیاری از خطرات، دادن تلفن همراه به فرزندتان است.

تلفن های ارزان قیمت به راحتی پیدا می شوند. شماره خود را از قبل در آن قرار دهید و مطمئن شوید که آنها می دانند چگونه از آن استفاده کنند. اگرچه کودکان امروزی نحوه استفاده از تلفن های همراه را بهتر از شما بلدند. همچنین می توانید یک برنامه ردیابی را روی تلفن کودک قرار دهید تا در صورت گم شدن آنها بتوانید آنها را پیدا کنید.

نزدیک به خانه ماندن

دانستن این که کودک در چه سنی می تواند بدون نظارت با دوستانش بیرون برود آن قدر دشوار است که استفاده از فضایی مثل اختصاص دادن خانه به او و دوستانش بدون حضور شما خوب است. اگر شما یا فرزندانتان آمادگی دور بودن را ندارید، یک فضای خالی در خانه یا نزدیک آن جایگزین خوبی است. یا اگر نگران تنها بیرون رفتن نوجوان خود هستید، می توانید محدوده ای برای او تعیین کنید تا در آن جا وقت بگذراند.

اهمیت سطح بلوغ

مهم ترین عاملی که تعیین می کند کودک چه زمانی می تواند با دوستانش تنها بیرون برود، بلوغ همه نوجوانان درگیر است. از خود بپرسید که چقدر مطمئن هستید که فرزندتان وقتی از شما دور است، انتخاب های خوبی انجام می دهد. اگر مطمئن نیستید، چند سوال از آنها بپرسید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اگر دوستانتان بخواهند کاری را انجام دهند که فکر نمی کنید بی خطر است، چگونه با آنها صحبت می کنید؟

• اگر کسی به شما مواد مخدر یا الکل پیشنهاد دهد چه می کنید؟

• در صورت گم شدن یا مجروح شدن با چه کسی تماس می گیرید؟

همچنین باید به پختگی کودکانی که فرزندتان با آن ها بیرون می رود نیز توجه کنید. اگر آن بچه ها را نمی شناسید، آنها را بشناسید. آنچه را که می توانید در مورد آنها پیدا کنید، تا حدودی احساس رضایت کنید که آنها تاثیرات بدی نخواهند داشت.

مرحله به مرحله پیش رفتن

طبق مراحلی به نوجوانان مسئولیت بیشتری بدهید، مانند اجازه دادن به آن ها برای قرار گرفتن در محیط های جمعی قبل از رفتن به محیط های فردی، یا محدود کردن میزان مسافتی که می تواند در ابتدا برود و مدت زمانی که می توانند بیرون بمانند. وقتی تصمیم می گیرید چه مدت می توانند بیرون بمانند، به فعالیت های فوق برنامه و میزان خواب آن ها فکر کنید.

هنگام تصمیم گیری در مورد آمادگی نوجوانان برای استقلال بیشتر، سابقه تصمیم گیری آن ها را در نظر بگیرید. بچه هایی که تصمیمات تکانشی می گیرند ممکن است قبل از اینکه بتوانند مسئولیت بیشتری را بر عهده بگیرند به زمان و راهنمایی بیشتری نیاز دارند. زمانی که نوجوانان مرتکب اشتباهات جزئی می شوند و مرتکب خواهند شد، به جای سخت گیری بیش از حد، به آن ها اجازه دهید از پیامد های طبیعی درس بگیرند. از عواقب جدی برای تصمیم گیری های پرخطر صرفه جویی کنید.

ایمن ماندن در تنها بیرون رفتن نوجوانان

برخی از کار های اساسی وجود دارد که نوجوان شما می تواند برای ایمن ماندن در زمانی که خودش تنها بیرون می رود انجام دهد که شامل موارد زیر است.

به محیط اطراف توجه کند. کودک شما باید در مناطق پر نور با افراد زیادی در اطراف بچرخد و هنگام عبور از خیابان باید هدفون خود را در بیاورد و به اطراف نگاه کند.

همیشه به شما اطلاع دهد که آیا تغییری در برنامه ها وجود دارد. برای مثال، اگر یک رویداد بیشتر از حد انتظار طول می کشد یا اگر فرزند شما مجبور است راه دیگری برای خانه پیدا کند. اگر فرزند شما تلفن دارد، می تواند با شما تماس بگیرد. اگر فرزندتان تلفن ندارد، می تواند از یک دوست، خویشاوند یا شخصی امن بخواهد که با شما تماس بگیرد.

هرگز سوار ماشین غریبه نشود یا با کسی که نمی شناسد نرود و هرگز با راننده ای که مشروب الکلی مصرف کرده یا مواد مخدر مصرف کرده است، سوار ماشین نشود.

اگر احساس کردند در خطر هستند کمک بگیرند. برای مثال اگر فرزندتان فکر می کند کسی او را دنبال می کند، باید به یک منطقه شلوغ برود و به یک فرد امن بگوید که چه اتفاقی دارد می افتد.

سوالات متداول

1- اهمیت تنها بیرون رفتن نوجوانان چیست؟

تنها بیرون رفتن نوجوان برای معاشرت، کاوش، یادگیری و تفریح ایمن مهم است که در متن مقاله اصول آن توضیح داده شده است.

2- سن مناسب برای تنها بیرون رفتن نوجوانان چیست؟

سنی که کودک می تواند با دوستانش تنها بیرون رفتن را شروع کند به بلوغ فکری آن ها و مواردی بستگی دارد که در متن مقاله مطرح شده است.

3- راه های ایمن ماندن در تنها بیرون رفتن نوجوانان چیست؟

برخی از کار های اساسی وجود دارد که نوجوان شما می تواند برای ایمن ماندن انجام دهد که در متن مقاله توضیح داده شده است.