جلوگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان

نوجوانان به جای تهدید به تنبیه طولانی مدت، بیشتر با پاداش های مثبت کوتاه مدت برانگیخته می شوند. اما سیستم های مشروط نوجوانان، که اغلب نوجوانان را ملزم می کنند تا از 10 قانون یا بیشتر برای ماه ها یا سال ها در یک زمان پیروی کنند، اغلب با آنچه محققان و والدین درباره رفتار و تصمیم‌گیری نوجوانان می دانند، در تضاد است.

نوجوان بزهکار جوانی است، به ویژه نوجوان زیر هجده سال که با ارتکاب جرم، قانون عمومی کشور را زیر پا می گذارد. نوجوانان هنوز نابالغ هستند و مانند بزرگسالان فکر نمی کنند، بنابراین مستعد اشتباهات یا ارتکاب جنایاتی هستند که کاملا تحت کنترل آنها نیست. بنابراین والدین باید در جهت جلوگیری از بزهکاری نوجوانان و کودکان اقدام کنند. در این مقاله در مورد این مسئله صحبت شده است.

بزهکاری نوجوانان چیست

بزهکاری نوجوانان و کودکان به طور سنتی به عنوان رفتاری از کودکان و نوجوانان که دارای عواقب قانونی مانند انجام فعالیت های غیرقانونی است، تعریف می شود. نوجوانان بزهکار شامل جوانانی هستند که با مجریان قانون در تماس هستند و کسانی که از طریق دادگاه اطفال و نوجوانان به دلیل جرمی محاکمه می شوند. این ها رفتارهایی است که قوانین جامعه را زیر پا می گذارد و منجر به تماس با دستگاه قضایی اطفال می شود.

در دنیا در اصل، سیستم قضایی اطفال به عنوان یک نهاد مجزا از سیستم حقوقی بزرگسالان به منظور شناخت تفاوت های رشدی بین کودکان و بزرگسالان ایجاد شد. به این ترتیب سیستم قضایی اطفال در درجه اول به مداخله زودهنگام و توانبخشی کودکان و نوجوانان توجه داشت.

نوجوانان معمولا هم به عنوان منبع امید و هم یک تهدید در نظر گرفته می شوند. یک نظرسنجی که در اواخر دهه 1990 انجام شد، نشان داد که تقریبا 75 درصد از آمریکایی ها معتقدند که جوانان با تحصیلات ضعیف، فرصت های محدود برای اشتغال و ارزش های مشکل ساز، تهدیدی بزرگتر از هر تهدیدی از خارج برای آینده کشور هستند. اما طبق آمار های گرفته شده بزهکاری نوجوانان به مرور کمتر شده است.

حتما بخوانید: دزدی در نوجوانان

 

 

علت بزهکاری در نوجوانان

جنایت نوجوانان به طور طبیعی با کودک متولد نمی شود، اما عمدتا به دلیل محیطی که در آن بزرگ شده است، اقدامات پوچ خود یا صرفا عدم انضباط و آموزش صحیح در او بزهکاری به وجود می آید. در زیر به برخی از علت های بزهکاری نوجوان و کودک اشاره شده است.

خانواده از هم پاشیده

یک نوجوان ارزش های اخلاقی را از والدین و سایر اعضای خانواده خود می پذیرد. ناگفته نماند که خانواده نقش حیاتی در شکل دادن به رفتار، اصلاح شخصیت و هویت یابی نوجوان دارد. با این حال نوجوانان تنها زمانی خشن می شوند یا نشانه هایی از بزهکاری نوجوانان را نشان می دهند که در خانه با اختلال مواجه می شوند. خانواده های از هم گسیخته یا آشفته با روابط بد می توانند باعث گمراهی و خشونت نوجوانان شوند. والدین مجرد اغلب مشغول کار هستند، بنابراین نمی توانند زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانند. این باعث می شود که نوجوانان توجه دیگران، به ویژه همسالان خود را جلب کنند و در این مسیر غلط راهی شوند.

فقدان ارتباط

اغلب فقدان گفتمان در خانواده می تواند فرزندان را به سمت یافتن آرامشی غیر از خانه سوق دهد. هنگامی که آن ها در خانه با والدین یا اعضای خانواده خود ارتباطی ندارند، ممکن است اتحاد، اعتماد و درک خود را از دست بدهند که در نهایت می تواند عزت نفس نوجوان یا اعتماد به نفس آن ها را کاهش دهد. هنگامی که احساس می کنند فردیت خود را از دست می دهند، تمایل دارند کارهایی را انجام دهند که نباید انجام دهند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. آنها کورکورانه از همسالان خود پیروی می کنند و سبک زندگی ناسالم آنها را در پیش می گیرند. آنها دزدی می کنند و مواد مخدر مصرف می کنند تا در چشم همسالان خود باحال به نظر برسند.

مشکلات مالی

بیشتر اوقات علت بزهکاری نوجوانان و کودکان مشکلات اقتصادی در خانواده است. جوانانی که از وضعیت اقتصادی ضعیفی برخوردارند به راحتی درگیر فعالیت های مجرمانه می شوند. ناتوانی والدین در تامین مایحتاج زندگی مانند خوراک، پوشاک و... فرزندانشان را در تلاش برای کسب درآمد از هر طریق به بزهکاری می کشاند. قصد تغییر سریع وضعیت اقتصادی به هر وسیله ای منجر به بزهکاری آن ها می شود.

فقدان آموزش های اجتماعی و اخلاقی

نوجوانانی که هیچ گونه آموزش اجتماعی یا اخلاقی ندیده اند اغلب تبدیل به یک فرد بزهکار می شوند. این وظیفه والدین است که ارزش های اخلاقی را به فرزندان خود بیاموزند. آنها باید تفاوت بین رفتار درست و غلط را به آنها بیاموزند. فقدان ارزش های اجتماعی و اخلاقی می تواند کودکان را به سمت تعامل ضعیف با دیگران سوق دهد و اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد. آنها ممکن است خودخواه و مغرور شوند. آنها نمی دانند چگونه به قوانین کشور احترام بگذارند.

والدین اغلب فرزندان خود را نادیده می گیرند و تمرکز بیشتری روی کار سخت برای کسب درآمد برای آنها می گذارند. با این حال، در حین انجام این کار، اهمیت گذراندن زمان با کیفیت با فرزندان خود را فراموش می کنند. در غیاب آنها کودکان تمایل دارند با کسی که به آنها توجه دارد وقت بگذرانند. آنها همچنین ممکن است به دست های اشتباه بیفتند یا در یک گروه بد درگیر شوند در حالی که به دنبال جلب توجه شخصی غیر از والدین خود هستند.

حتما بخوانید: مخفی کاری نوجوانان

جلوگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان

موثرترین راه برای پیشگیری از بزهکاری نوجوانان و کودکان بدون شک کمک به کودکان و خانواده های آنها در مراحل اولیه بوده است. برنامه های متعددی مداخله زودهنگام را انجام می دهند. پیشگیری از بزهکاری نوجوانان می تواند به بهبود کیفیت زندگی کودکان، ایمن تر کردن جوامع و حتی تقویت اقتصاد کمک کند. به عنوان والدین، معلم یا دوست، می توانید عوامل خطری که ممکن است بعدا باعث بزهکاری شوند را بررسی کنید و سپس در جهت جلوگیری از بزهکاری کودک و نوجوان از راه های زیر اقدام کنید.

شناسایی عوامل خطر برای بزهکاری

• سابقه سوء استفاده را در نظر بگیرید. کودکانی که از نظر ذهنی یا جسمی مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، به خصوص قبل از سن 5 سالگی، احتمال بیشتری برای بروز رفتارهای بزهکارانه در مراحل بعدی زندگی دارند. اگر کودکی را می شناسید که از این نوع آزار و اذیت رنج برده است، در اسرع وقت برای او قرار بگذارید تا به یک متخصص سلامت روان مراجعه کند.

• به دنبال رفتار ضداجتماعی یا غیرقابل مهار در کودکان خردسال باشید. اگر متوجه شدید که کودکی در سنین 3 یا 4 سال نمی خواهد با بچه های دیگر بازی کند یا با اعضای خانواده در مدت طولانی تعامل داشته باشد، ممکن است بعدا در معرض خطر بزهکاری نوجوانان قرار گیرد. اگر کودکی به سن نوجوانی نزدیک می شود یعنی حدود 12 سالگی و از برخی از اعضای خانواده کناره گیری می کند طبیعی است. اما اگر هرگز با دیگران ارتباط برقرار نمی کند و وقتی به آنها پیشنهاد می کنید عصبانی می شود، این رفتار ممکن است مشکل ساز و نشانه های ضد اجتماعی باشد.

• علائم بیش فعالی را بررسی کنید. اگر کودکی علائم بیش فعالی کودکان را نشان دهد، ممکن است بعدا در معرض خطر بیشتری برای بزهکاری نوجوانان باشد. کودکانی که تقریباً دائما و سریع صحبت می کنند، حتی وقتی می نشینند نمی توانند ثابت بمانند و در حرکات بیش از حد دست و پا چلفتی به نظر می رسند، ممکن است بیش فعال باشند.

استفاده از مداخلات خانوادگی

• والدین افراد در معرض خطر زود مداخله کنند. از آنجایی که پویایی خانواده بسیار عامل مهمی است، مداخله هر چه زودتر با والدین می تواند به جلوگیری از بزهکاری نوجوان کمک کند. برنامه های اجتماعی که پرستاران و مددکاران اجتماعی را با مادران و نوزادان تازه وارد بررسی می کنند تا یک بار در هفته می توانند به تشویق نظارت بهتر بر کودکان و جلوگیری از بزهکاری کمک کنند.

• کودکان را تشویق شوند تا با والدین خود صحبت کنند. اگر بچه ها احساس کنند می توانند با والدینشان در مورد زندگی خانگی یا چیزهایی که آنها را آزار می دهند صحبت کنند، ممکن است کمتر بزهکار شوند. برنامه های جامعه و مدرسه که محیطی خنثی و میانجی برای آن مکالمات فراهم می کند می تواند به بهبود پویایی خانواده و جلوگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان کمک کند.

• فعالیت های مشترک را بین والدین و فرزندان انجام شود. هر چه رابطه کودک با والدینش سالم تر باشد، احتمال بزهکاری او کمتر می شود. مدارس و جوامع می توانند فعالیت هایی را راه اندازی کنند که بچه ها و والدینشان با هم در آن شرکت کنند. این یک تجربه مشترک را فراهم می کند و به بچه ها این فرصت را می دهد که با والدین خود به شیوه ای مثبت تعامل کنند.

• به دنبال یک عضو حامی در خانواده باشید. اگر کودکی احساس کند در خانه به او گوش داده و از او حمایت می شود، کمتر احتمال دارد که بزهکار شود. یک عضو بزرگسال خانواده، خواه یک والدین، خواهر یا برادر بزرگتر، خاله، عمو یا پدربزرگ و مادربزرگ باشد، که به عنوان همراه عمل می کند و می تواند بچه ها را از روی آوردن به بزهکاری نوجوانان و کودکان باز دارد.

ایجاد محیط های پایدار و ایمن

• جلوگیری از قلدری در مدارس در اولویت باشد. اگر مدیر مدرسه هستید، با اساتید و همکاران خود ملاقات کنید تا درباره اینکه قلدری چیست، سیاست مدرسه قلدری چیست و چه عواقبی برای کمک به همه برای شناسایی و جلوگیری از قلدری وجود دارد، ملاقات کنید. بخواهید که کارکنان بیشتری در راهروها حضور داشته باشند و معلمان را تشویق کنید تا به محض مشاهده قلدری در کلاس های خود به آن رسیدگی کنند. همچنین می توانید دانش آموزان را تشویق کنید تا در صورت مورد آزار و اذیت قرار گرفتن، با معلم یا مشاوری که به آنها اعتماد دارند صحبت کنند.

• مشارکت در فعالیت های مورد تایید مدرسه را تایید کنید. اگر بچه ها در فعالیت های سالم و ایمن مورد تایید مدرسه شرکت کنند، کمتر احتمال دارد که مدرسه را ترک کنند یا درگیر روابط ناسالم شوند. از کودک بپرسید که علایق او چیست و به او کمک کنید تا فعالیت مدرسه ای یا کار گروهی کودکان را پیدا کند که با علایق او مطابقت دارد.

• فعالیت های اجتماعی برای بچه ها ایجاد کنید. برخی از مدارس توانایی ارائه تعداد زیادی ورزش یا فعالیت را ندارند. اگر اینطور است، با جامعه همکاری کنید تا فعالیت هایی برای بچه ها فراهم کنید. در غیر این صورت آن ها را به زمین های ورزشی و سرگرمی ببرید.

حتما بخوانید: پیشگیری از خشونت

 

 

سوالات متداول

1- بزهکاری نوجوانان چیست؟

بزهکاری نوجوانان به طور سنتی به عنوان رفتاری از کودکان و نوجوانان که دارای عواقب قانونی باشد می گویند که در متن مقاله توضیح داده شده است.

2- علت بزهکاری در نوجوانان چیست؟

جنایت نوجوانان به طور طبیعی با کودک متولد نمی شود، اما عمدتا به دلیل محیطی به وجود می آید که در متن مقاله شرح داده شده است.

3- راه های جلوگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان چیست؟

موثرترین راه برای پیشگیری از بزهکاری نوجوانان و کودکان بدون شک کمک به کودکان است که در متن مقاله توضیح آن ارائه شده است.