جلوگیری از دعوای کودکان

فرزندپروری با فراز و نشیب های زیادی همراه است. طبیعی است که بخواهید بهترین تصمیم را برای فرزندتان بگیرید، اما چگونه می دانید چه چیزی درست است؟ دعوای کودکان با همسالان و خواهران و برادران بخشی طبیعی از رشد کودکی است. اگر فرزندان شما بتوانند به تنهایی از پس مشکلات برآیند، ممکن است مهارت های اجتماعی ارزشمند و چگونگی حل و فصل بهتر تعارضات با دیگران را بیاموزند.

اما اگر هرگز مداخله نکنید، ممکن است فرزندانتان مهارت هایی را که برای کار کردن از طریق تعارض نیاز دارند، ایجاد نکنند، که ممکن است باعث شود آن ها دچار احساس سرخوردگی شوند. راه های زیادی برای جلوگیری از دعوای کودکان و یا حل و فصل آن هست. در این مقاله در مورد این راه ها صحبت شده است.

آیا والدین باید در دعوای کودکان دخالت کنند

این که برای جلوگیری از دعوای کودکان مداخله کنیم یا نه، بستگی به شرایط دارد. بسیاری از دعوا های بین خواهر و برادر یا همسالان خفیف و غیر فیزیکی است. این موقعیت ها می تواند تجربیات یادگیری خوبی برای فرزندان شما باشد، به آنها یاد می دهد که چگونه مشکلات را حل کنند و درگیری ها را با خواهر و برادر و همسالان به طور موثرتر حل کنند. از سوی دیگر، اگر بچه ها پرخاشگر یا همدیگر را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، بهتر است مداخله کنیم. همچنین احتمال دعواهای فیزیکی وجود دارد که می تواند به افراد درگیر آسیب برساند. هنگامی که کودکان در حال دعوا هستند، مداخله کنید اگر:

• مشاجره یا دعوا تبدیل به دعوای فیزیکی می شود.

• بحث از نظر عاطفی توهین آمیز می شود.

• قلدری وجود دارد.

• اذیت کردن دخیل است.

تحقیقات انجام شده در سال 2018 نشان می دهد که مداخله والدین، مانند استراتژی های مربیگری، می تواند قلدری و قربانی شدن خواهر و برادر را کاهش دهد. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که سبک مداخله والدین می تواند بر سلامت و صمیمیت روابط خواهر و برادر بزرگسال در آینده تاثیر بگذارد.

حتما بخوانید: دعوا های خانوادگی

 

 

راه های جلوگیری از دعوای کودکان

آموزش برخی از مهارت های اجتماعی مناسب برای حل تعارض و الگوسازی به کودکان ممکن است مفید باشد. تحقیقات انجام شده در سال 2015 در مورد تضاد و پرخاشگری خواهر و برادر این رویکردها را هنگام مداخله و برای جلوگیری از دعوای کودکان پیشنهاد می کند.

قوانین اساسی را تنظیم کنید.

کودکان گاهی اوقات می توانند محدودیت ها را پشت سر بگذارند زیرا مطمئن نیستند که چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست. آنها ممکن است بخواهند آزمایش کنند که در نتیجه اقدامات آنها چه اتفاقی می افتد. ایجاد قوانین واضح و ساده می تواند به آنها کمک کند تا بفهمند چه چیزی برای گفتن یا انجام دادن به خواهر و برادر یا همسالان قابل قبول است. برای مثال می توانید با بیان قاعده اصلی این انتظار را ایجاد کنید که اسم بد گذاشتن روی همدیگر مجاز نیست: «ما در این خانه نام خواهر و برادرمان را با کلمات بد نمی خوانیم».

فضایی برای بیان احساسات بگذارید.

هنگامی که مشاجره یا درگیری رخ می دهد، کودکان ممکن است دچار اختلال عاطفی شوند. دادن فضایی به آنها برای آرام شدن و پردازش احساساتشان ممکن است به جلوگیری از دعوای کودک کمک کند. صحبت کردن با کودکان در مورد احساسات و ارائه مهارت های تنظیم هیجان می تواند به آنها بیاموزد که چگونه با احساس غرق شدن کنار بیایند.

مدل مهارت های مذاکره باشید.

به کودکان نحوه مذاکره را بیاموزید. به عنوان مثال، اگر آنها با خواهر یا برادر خود بحث می کنند، می توانید در مورد نحوه سازش با آنها صحبت کنید. حل یک مشکل برای آنها یا کنار گذاشتن یک کودک بر دیگری می تواند وضعیت را تشدید کند. بنابراین در صورت امکان سعی کنید فرزندان خود را تشویق کنید تا راه حلی برای مشکلات خود بیابند.

بیش از حد دخالت نکنید.

اگر بچه ها در مسیر درستی هستند، سعی کنید تجاوز نکنید. تحقیقات سال 2021 نشان می دهد که دخالت بیش از حد والدین می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. این مطالعه مشاهده ای کرد که مهدکودکی ها در حال تمیز کردن، بازی کردن، یادگیری یک بازی جدید و بحث در مورد یک مشکل بودند. این تحقیق نشان داد که اگر والدین برای ارائه پیشنهادات یا اصلاحات وارد عمل شوند، کودکان در تنظیم احساسات مشکل دار می شوند.

به آن ها فرصت دهید تا آن را حل کنند.

معمولا والدین در مورد دخالت خود در دعوای کودکان می گویند: متوجه می شوم که دلیلی که تمایل دارم در هنگام دعوای بچه هایم مداخله کنم این است که نمی توانم این ایده که آنها نسبت به یکدیگر بد دل باشند را تحمل کنم. مکانیسم دفاعی های من بالا می رود و احساس می کنم مجبورم از کسی که صدمه دیده است محافظت کنم.

اما انجام این کار فقط شانس تمرین حل تعارض را از بچه ها سلب می کند. به هر حال دوران کودکی زمان مناسبی برای یادگیری این مهارت های اجتماعی است، به طوری که در بزرگسالی، آنها مجهزتر می شوند تا آنها را به خوبی مدیریت کنند. با اجازه دادن به آنها به تنهایی، مهارت های ارزشمندی را آموزش می بینند، مانند:

• حل تعارض اجتماعی

• ارتباط بهتر

• مهارت های مذاکره و حل مسئله

• همدلی با دیگران

• خود تنظیمی

خیلی زود داخل دعوا پریدن این پیام را می فرستد که آن ها همیشه به یک شخص ثالث برای یافتن نقاط مشترک نیاز دارند. اگر مشاجرات به پایان نرسد مگر اینکه مادر درگیر شود، آن ها احساس نمی کنند که به تنهایی قادر به رسیدگی به اختلافات هستند و در نهایت، شما نمی توانید مرزی بین مشکلات آنها و خودتان بکشید. زمانی که دعوای آنها بر شما تاثیر می گذارد، مشارکت خود را کنار گذارید. بحث کردن در مورد سریع تر آماده شدن ممکن است باعث عدم دیر رسیدن به سرکار و مدرسه شود، اما نوبت پرتاب توپ در بازی روی شما تاثیر ندارد. بله، شنیدن دعوای آن ها ناراحت کننده و دل خراش است و زمانی که تنها چیزی که می خواهید آرامش و سکوت است، درگیر شدن راه حلی سریع به نظر می رسد. اما دفعه بعد که دعوا کردند، به آنها فرصت دهید تا قبل از اینکه فورا وارد داستان شوید، آن را به تنهایی حل کنند.

حتما بخوانید: جلوگیری از دعوا

راه های جلوگیری از دعوا در مدرسه

وقتی با استراتژی دقیق، مهربانی و همدلی نسبت به دعواهای کودکان در مدرسه رفتار می کنیم، می توانیم ریشه مشکل را پیدا کنیم و شروع به شکستن مسیر قلدری کنیم و در عین حال از دانش آموزان بیشتری محافظت کرده و به آن ها کمک کنیم. در اینجا در مورد راه های جلوگیری از دعوای کودکان در مدرسه صحبت شده است.

قبل از شروع دعوا را متوقف کنید.

اگر دو دانش آموز را دیدید که با روشی پرخاشگرانه به یکدیگر نزدیک می شوند، آنها را با شوک کلامی از طرز فکرشان خارج کنید. یکی از راه های انجام این کار طنز است. شوخ طبعی معمولا در موقعیت های پرتنش قبل از دعوا موثرتر از عصبانی شدن و استرس گرفتن است و به جلوگیری از دعوای کودکان در مدرسه نیز کمک می کند.

از دستورات کلامی استفاده کنید.

دستورات کلامی قبل از شروع دعوا موثرتر است. با قدرت به آنها یادآوری کنید که اگر شروع به دعوا کنند چه اتفاقی قرار است برایشان بیفتد. می توانید بگویید: یادت باشد، اگر دعوا کنی، ممکن است با اخراج روبرو شوی! بسیار مهم است که از صدای خود برای شکستن تنش به طور قاطع استفاده کنید.

درگیر فیزیکی نشوید.

گاهی اوقات، قدم گذاشتن داخل دعوا فقط شما را در معرض آسیب قرار می دهد. برای پیشگیری از دعوای کودکان خودتان درگیری فیزیکی نداشته باشید.

جمعیت را پراکنده کنید.

وجود جمعیت زیاد در حین دعوا فقط وضعیت را تشدید می کند. قوانین رفتاری مدرسه خود را برای افرادی که مبارزه را تماشا و تشویق می کنند بررسی کنید. اطمینان از حداقل بودن جمعیت ضروری است. هنگامی که یک دعوا تشدید می شود ممکن است اطرافیان نیز آسیب ببینند.

با دانش آموزان خود روابط قوی ایجاد کنید.

اگر دانش‌آموزان شما را بشناسند و به شما اعتماد کنند، قبل از اینکه به اعمال خشونت آمیز یا پرخاشگرانه متوسل شوند، ابتدا به سراغ شما می آیند. علاوه بر این اگر دعوا شروع شود، به دلیل رابطه‌ای که ایجاد کرده اید، احتمالا جلوگیری از آن بیشتر است.

به دانش آموزان آموزش دهید که چگونه تعارض را به صورت کلامی حل کنند.

آموزش ارزش استفاده از کلمات برای پیشگیری از دعوای دانش آموزان درسی است که آنها در تمام زندگی خود از آن استفاده خواهند کرد. شما می توانید با هم به عنوان یک کلاس و کار گروهی برای کودکان برای ایجاد یک عبارت برای کمک به شروع فرآیند حل مشکل کار کنید. به عنوان مثال، "بیایید راهی برای همکاری با هم پیدا کنیم." یادگیری صحبت در مورد نتایج مورد نظر و احساسات آنها، دانش آموزان را از سرزنش و تمرکز بر علت تعارض باز می دارد.

روی استراتژی های مدیریت خشم کار کنید.

یکی از روش ها برای جلوگیری از دعوای کودکان ایجاد واحد هایی در سطح مدرسه در مورد مدیریت و کنترل خشم است که می تواند به صورت کلاس انجام شود. در این کلاس ها، می توانید به دانش آموزان بیاموزید که چگونه محرک های استرس خود را از پنجره جدید شناسایی کنند و راهبردهای تنش زدایی مانند شمارش معکوس از 10 یا بیرونی کردن خشم خود با فشردن توپ را آموزش دهید.

همچنین می توانید یک کلمه رمز برای کلاس ایجاد کنید که دانش آموزان بتوانند در صورت احساس عصبانیت از آن استفاده کنند. دانش آموزان این کلمه را در هر زمانی از روز صدا می زنند، حتی اگر ممکن است درس را قطع کند. به این ترتیب، آنها می توانند به بزرگسالان علامت هشدار دهند که در شرف از دست دادن کنترل هستند و شما می توانید برای آرام شدن آنها اقداماتی انجام دهید. حتی اگر استفاده از یک کلمه رمزی فراخوانی ممکن است مخل به نظر برسد، بسیار کمتر از یک مبارزه و دعوا مخرب است.

انتظارات را زودتر تعیین کنید.

انتظارات مدرسه و کلاس را در مورد دعوا با دانش آموزان خود مرور کنید. یک استراتژی موثر برای پیشگیری از دعوای کودکان این است که دانش آموزان بر اساس ایده ها و خط مشی مدرسه شما بخشی از فرآیند تعیین انتظارات کلاس درس باشند. با دادن فرصت به آنها برای نوشتن توقعات مشترک، احتمال اینکه دعوا کمتر شود، بیشتر است.

روی مهربانی و پذیرش تمرکز کنید.

می توانید یک هفته مهربانی ایجاد کنید و بر روی حوزه های هدفی تمرکز کنید که دانش آموزان و مدرسه شما باید در آنها بهبود یابند تا بیشتر به هم نزدیک شوند و کمتر با هم به اختلاف بخورند.

مشارکت والدین را تشویق کنید.

این امر به ویژه برای آن دسته از دانش آموزانی که بیشترین مشکلات را با دعوا ایجاد می کنند بسیار مهم است. با مشارکت والدین در مدرسه، دانش آموزان شما بیشتر احساس حمایت و ادغام در جامعه می کنند و متوجه می شوند که مدرسه مکانی برای رها کردن کامل خود نیست.

حتما بخوانید: مسئولیت پذیری در کودکان

 

 

سوالات متداول

1- آیا والدین باید در دعوای کودکان دخالت کنند؟

این که برای جلوگیری از دعوای کودکان مداخله کنیم یا نه، بستگی به شرایط دارد که در متن مقاله توضیحات لازم برای والدین مطرح شده است.

2- راه های جلوگیری از دعوای کودکان چیست؟

آموزش برخی از مهارت های اجتماعی مناسب برای حل تعارض و الگوسازی به کودکان ممکن است مفید باشد که در متن مقاله شرح داده شده است.

3- راه های جلوگیری از دعوا در مدرسه چیست؟

وقتی با استراتژی دقیق، مهربانی و همدلی نسبت به دعواهای کودکان در مدرسه رفتار می کنید نتیجه مثبتی می گیرید که در متن مقاله مطرح شده است.