خودزنی کودکان

اگر فرزندی که دوستش دارید آنقدر صدمه می زند که به خودش آسیب می رساند، احتمالا شما نیز این درد را احساس می کنید. والدین و مراقبان ممکن است با مشاهده علائمی مبنی بر اینکه فرزند یا نوجوان خود در حال آسیب زدن به خود است، احساس سردرگمی، عصبانیت و درماندگی کنند. آنها متوجه می شوند که فرزندشان به کمک فوری نیاز دارد، اما بسیاری نمی دانند از کجا شروع کنند.

کشف خودزنی کودکتان، ترسناک و همچنین بسیار گیج کننده است. به عنوان یک پدر و مادر، درک این موضوع دشوار است که مهم نیست چقدر به فرزندتان محبت می کنید، ممکن است برای جلوگیری از آسیب رساندن او به خودش کافی نباشد. در این مقاله در مورد خود زنی کودکان صحبت شده است.

خودزنی چیست

خودزنی یا خودآزاری زمانی است که فردی عمدا به خود صدمه می زند تا سعی کند احساسات و تجربیات ناراحت کننده یا طاقت فرسا را مدیریت کند. کسی که به خود آسیب می زند ممکن است با افکار و احساسات شدید زیادی دست و پنجه نرم کند و ممکن است احساس کند که خودش تنها راه مقابله است یا ممکن است احساس بی حسی کند و به خود صدمه بزند تا چیزی را احساس کند.

اگر فرزند شما به خود آسیب می زند، یا نگران هستید، ممکن است برای شما به عنوان والدین او بسیار نگران کننده و ناراحت کننده باشد. نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که شما و فرزندتان تنها نیستید، بسیاری از جوانان این مشکل را پشت سر می گذارند و با روش های متفاوتی برای کنار آمدن با احساسات خود مقابله می کنند.

تقریبا 15 درصد از نوجوانان به خود آسیب می زنند. 34 درصد از 17 تا 20 سالگی شروع می شود، اگرچه می تواند از 12 سالگی یا حتی کمتر شروع شود. خودآزاری کودکان به ویژه در دختران دیده می شود، اما پسرها نیز این کار را انجام می دهند. خود آزار ها معمولا شبیه کودکی هستند که در کلاس ریاضی در کنار فرزند شما می نشیند، نوجوان محبوبی که به تازگی ملکه جشن می شود یا ورزشکار ستاره. بسیاری از آن ها کودکان کمال گرا، موفق و حساس هستند.

به نظر می رسد بسیاری از افراد که خودزنی می کنند از بیرون همه این ها را با هم دارند. اما در درون، ناآرامی عاطفی وجود دارد. خود زنی کودکان به عنوان اجبار برای تحمیل عمدی درد فیزیکی به خود تعریف شده است. حرفه ای ها به این خودزنی، بریدن و خود آسیبی غیر خودکشی نیز می گویند.

حتما بخوانید: انواع کودک آزاری

 

 

علت خودزنی کودکان

برای بسیاری از والدین، تصور اینکه چرا کسی عمدا به خود آسیب برساند دشوار است. کودکان و نوجوانان با انبوهی از تغییرات جسمی و عاطفی و همچنین فشارهای بیرونی مانند خواسته های تحصیلی و اجتماعی مواجه هستند. ترس، ناامیدی و شرم تنها چند احساسی هستند که می توانند فرد را به سمت خودزنی و خودتخریبی سوق دهند.

خودزنی نشانه یک مشکل بزرگتر و همچنین روشی برای تسکین استرس شدید و احساسات طاقت فرسا است. جوانی که در ابراز احساسات منفی مشکل دارد، می تواند به روش های خارق العاده ای مانند خود آزاری به عنوان یک راه خروج روی آورد. مطالعات نشان می دهد که خودزنی کودک باعث ترشح اندورفین در مغز می شود که تنش را کاهش می دهد و می تواند منجر به احساس آرامش شود.

به زبان ساده درد جسمانی ناشی از خود زنی کودکان، درد عاطفی غیرقابل تحمل را کاهش می دهد. خودآزاری به کودک شما این توهم را می دهد که بر شرایط زندگی خود کنترل دارد. به عنوان یک والدین، ممکن است نتوانید درد آنها را متوقف کنید، اما راه هایی برای کمک وجود دارد. در اینجا چند علت دیگر خود زنی کودکان ارائه شده است.

• افسردگی، اضطراب یا مشکلات خوردن را تجربه می کند.

• داشتن عزت نفس پایین یا احساس اینکه به اندازه کافی خوب نیستند.

• مورد آزار و اذیت قرار گرفتن یا احساس تنهایی

• تجربه آزار عاطفی، فیزیکی یا جنسی، یا غفلت

• سوگواری یا داشتن مشکلات در روابط خانوادگی

• احساس عصبانیت، بی حسی یا این که آنها کنترلی بر زندگی خود ندارند.

حتما بخوانید: تاثیر کودک آزاری

علائم خود زنی کودک

کودک شما ممکن است از رفتار آسیب زننده خود احساس شرمندگی کند و برای این که شما متوجه نشوید، تمام تلاش خود را بکند. با این حال، ممکن است نکاتی وجود داشته باشد که باید به آنها توجه کرد. در اینجا علائم خودزنی کودکان شرح داده شده است.

نشانه های پنهان:

• بافت ها یا لباس های خونی مکرر

• خط ها یا زخم هایی که خوب نمی شوند یا زخم های جدید بدون هیچ دلیلی

• تیغ های جدا شده (مثلا از مداد تراش)

• سابقه جستجوی اینترنتی در مورد خودآزاری یا خودکشی

نشانه های احساسی:

• حالت افسردگی کودکان

• دوره های تحریک پذیری

• کج خلقی

• بیش از حد معمول میل به تنهایی داشتن

• به نظر می رسد کمتر به سرگرمی های معمول علاقه مند است

• تغییر در الگوی خواب آنها

علائم رفتاری:

• کاهش عملکرد تحصیلی

• اجتناب از فعالیت هایی که پوست را نشان می دهند، مانند شنا

• بهانه جویی برای بریدگی های مرموز، کبودی ها، سوختگی ها یا علائم

• پنهان کردن علائم روی دست ها و پاها با لایه های لباس

• نگهداری از اشیاء نوک تیز (شیشه، تیغ، میخ، سنجاق)

• خود را برای مدت طولانی در حمام حبس می کنند

• علاقه به فعالیت های ریسک پذیر

ممکن است خودزنی کودک بسته به سن فرزند شما متفاوت به نظر برسد. بچه های بزرگتر ممکن است به طیف وسیع تری از ابزارها نسبت به بچه های کوچکتر دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال، یک کودک 5 ساله ممکن است سر خود را به دیوار بکوبد، در حالی که یک کودک 11 ساله ممکن است از گیره کاغذ برای بریدن دست ها و پاهای خود استفاده کند. یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که آیا کودک شما علائم خودزنی مطابق با گروه سنی او را نشان می دهد یا خیر.

حتما بخوانید: تهدید به خودکشی در نوجوانان

راه های جلوگیری از خودزنی کودکان

اگر علائم احتمالی خودآزاری در کودکان را تشخیص دادید، نگران نباشید و خونسردی خود را حفظ کنید. راه های بسیاری هست برای کمک به این مسئله، در اینجا برخی راه های جلوگیری از خود زنی کودک مطرح شده است.

با کودک صحبت کنید.

از اینکه از بچه ها بپرسید آیا درگیر خودزنی هستند یا دیگران را می شناسند، نترسید. موضعی بدون قضاوت بگیرید، بیشتر گوش دهید تا صحبت کنید. اعتراف به اینکه موضوع برای شما سخت است، اشکالی ندارد، اما عشق و نگرانی خود را ابراز کنید: "حتی فکر کردن به این موضوع برای من سخت است زیرا به تو اهمیت می دهم و می خواهم همیشه سالم و ایمن باشی."

برای واکنش های شدید آماده باشید.

از آنجا که افرادی که خود آزاری دارند، اغلب آن را انکار می کنند (و سعی می کنند شواهد را پنهان کنند)، ممکن است فرزند شما ناراحت شود یا از صحبت کردن امتناع کند. در یک لحظه آرام تر، به کودک خود بگویید که نگران هستید که ممکن است به خود آسیب برساند و قصد دارید در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید. آنها را تشویق کنید که برای این گفتگو حضور داشته باشند، اما حتی اگر با شما همراه نیستند، قرار ملاقات بگذارید.

به پزشک اطفال خود اعتماد کنید.

پزشکانی که بر سلامت کودک تمرکز می کنند، اغلب در مورد خودزنی کودکان، از درمان کودکان و خانواده هایی که در موقعیت مشابهی بوده اند، می دانند. شما نباید به خاطر مبارزات فرزندتان شرمنده یا سرزنش شوید. به کودک خود با پزشکش زمان خصوصی و انفرادی بدهید تا بتوانند نگرانی های خود را با هم در میان بگذارند. متخصص شما می تواند با شما و فرزندتان برای ایجاد یک برنامه مراقبتی متناسب با نیازهای کودکتان کار کند که ممکن است شامل گفتار درمانی، تکنیک های کاهش استرس، دارو یا سایر مراحلی باشد که نشان داده شده است به دیگران کمک می کند.

محیط خانه خود را ایمن تر کنید.

اگر فرزندتان به خود آسیب می زند، می توانید با حذف خطراتی مانند چاقو های تیز، تیغ، سموم و موارد دیگر از فضای خود کمک کنید. اگرچه حذف همه اقلام همیشه دشوار است، اما اگر فرزندتان به شما اطلاع دهد که افکار یا اصرار برای آسیب رساندن به خود دارد، یا در دوره های سخت و استرس زا که می تواند این افکار یا اصرار را تحریک کند، بسیار مهم است. همچنین تمام داروها را قفل کنید، به خصوص اگر کودک شما افکار خودکشی دارد. با پزشک اطفال یا روانشناس کودک خود در مورد ایجاد یک برنامه ایمنی صحبت کنید. این شامل راه های عملی برای سازماندهی مجدد خانه و دریافت مراقبت های اضطراری در هر بحرانی است.

طرز فکر خود را در مورد شبکه های اجتماعی تغییر دهید.

در حالی که کانال های دیجیتال ممکن است دلیل مستقیم خودزنی کودکان نباشند، زمان بیش از حد گذاشتن برای صفحه نمایش می تواند منجر به خواب ضعیف و احساس حسادت، انزوا، ترس و طرد شدن از خود شود. این مسائل ممکن است احساسات قدرتمندی را تغذیه کند که برخی از بچه ها را به آسیب رساندن به خود سوق می دهد، بنابراین ارزش وقت گذاشتن برای ایجاد یک برنامه رسانه ای خانواده سالم را دارد.

عادات دیجیتالی خودتان نیز اهمیت دارد. یک مطالعه نشان داد که نوجوانان مبتلا به افسردگی گزارش دادند که والدین آنها تا 8 ساعت در روز را در رسانه های اجتماعی می گذرانند. این بدان معنا نیست که والدین در بیمار کردن فرزندانشان مقصر هستند، اما این الگو می تواند فرصت های گفتگو و صمیمیت عاطفی را مسدود کند که به طور کلی خطر افسردگی و اضطراب کودک را نیز افزایش می دهد.

بهداشت روانی خانواده و روابط را در اولویت قرار دهید.

اگر خانواده شما به طور مداوم با سطوح بالایی از استرس مواجه هستند، زمانی را برای بررسی چگونگی تغییر این وضعیت در نظر بگیرید. جوانان و کودکان باید بدانند که می توانند بدون احساس گناه درخواست استراحت کنند و مراقبت از خود اولویتی بالاتر از کوهی از تکالیف مدرسه و فعالیت های فوق برنامه است.

برخی از کودکان و اعضای خانواده‌شان به دلیل آسیب های روحی، خشونت، پویایی ناپایدار خانواده و فقر که بخشی از زندگی روزمره آنهاست، در معرض خطر بیشتری از چالش های سلامت روان هستند. یک رابطه حمایتی والدین و فرزند می تواند به عنوان یک حائل قدرتمند عمل کند. با مشاور خود در مورد راه های دیگری صحبت کنید که ممکن است به کاهش استرس و ایجاد انعطاف پذیری برای کودکانی که در معرض ناملایمات هستند کمک کند.

حتما بخوانید: اضطراب در نوجوانان

 

 

سوالات متداول

1- علت خودزنی کودکان چیست؟

کودکان و نوجوانان با انبوهی از تغییرات جسمی و عاطفی دارند که می تواند منجر به خودزنی و خود تخریبی آن ها شود که در متن مقاله شرح داده شده است.

2- علائم خود زنی کودک چیست؟

کودک شما ممکن است از رفتار آسیب زننده خود احساس شرمندگی کند و برای این که شما متوجه نشوید، تمام تلاش خود را بکند اما در متن مقاله راه های تشخیص شرح داده شده است.

3- راه های کمک به خودزنی کودکان چیست؟

راه های بسیاری هست برای کمک به خود زنی کودکان و نوجوانان که والدین می توانند آن را یاد بگیرند، در متن مقاله این راه ها مطرح شده است.