دعوای کودکان

گاهی بچه ها دعوا می کنند. این بخشی طبیعی از رشد آن ها است. با این حال فقط به این دلیل که مشاجره طبیعی است به این معنی نیست که باید با آن زندگی کنید. همچنین رقابت خواهر و برادر نیز چیز جدیدی نیست. تاریخ مملو از داستان های دوئل خواهر و برادر است.

هر کسی که بیش از یک فرزند داشته باشد می داند که حتی خواهر و برادرهایی که بهترین دوستان هستند، هنوز هم می توانند اعصاب یکدیگر را به هم بریزند و مطمئنا قابل درک است، آنها مجبور هستند زیر یک سقف زندگی کنند و بیشتر اوقات فراغت خود را با هم بگذرانند. اما همیشه هم دعوای کودکان طبیعی نیست. در این مقاله به طور کامل در مورد دعوای کودکان صحبت شده است.

علت دعوای کودکان

بچه هایی که دعوا می کنند معمولا سعی نمی کنند بد باشند. این فقط روش آن ها برای مقابله با یک موقعیت دشوار است، زمانی که روش های مناسب تری برای مدیریت مسائل را نیاموخته اند. کودکان در هر سنی در مورد جهان و نحوه ارتباط با افراد دیگر یاد می گیرند. آن ها همچنین در تلاش برای کشف هنجارها و مرزهای اجتماعی هستند. همانطور که آنها این چیزها را کشف می کنند و مهارت های اجتماعی را توسعه می دهند، برای آنها معمول است که با یکدیگر دعوا کنند. در اینجا چند دلیل دعوای بین کودکان مطرح شده است.

جلب توجه

کودکان تقریبا به همان اندازه که به غذا و آب نیاز دارند به توجه والدین نیز نیاز دارند. آن ها توجه مثبت را ترجیح می دهند، اما هر چیزی را که می توانند به دست آورند، می گیرند. گاهی اوقات بچه ها به عنوان راهی برای جلب توجه شما دعوا می کنند و وقتی توجهتان جلب می شود، می دانند که شما را جذب کرده اند. اغلب، والدین نمی دانند که چگونه یک پیوند خواهر و برادری منسجم بین فرزندان خود ایجاد کنند و فقط بر توقف دعوا تمرکز می کنند، اما باید به طور فعال شفقت و ارتباط را آموزش دهند.

مقایسه والدین

بزرگ ترین فرزند شما در ورزش عالی است و مرتبا نمره 20 به خانه می آورد، در حالی که فرزند کوچک تر شما این گونه نبوده و برای گرفتن نمرات 14 و 15 تلاش می کند. بیان یک مقایسه مانند این روشی مطمئن برای ایجاد رقابت است، بنابراین مشاهدات خود را برای خود نگه دارید. اشکالی ندارد که متوجه تفاوت ها در فرزندانتان شوید، اما همیشه ویژگی های خوب هر یک از آنها را بپذیرید و به آن ها یاد آور شوید.

شخصیت ها و علایق متفاوت

همه ما علایق و شخصیت های متفاوتی داریم و برخی از خواهر و برادرها متفاوت هستند. رویکردی ساده بگیرید و به چیزهای شگفت انگیز در مورد تنوع اشاره کنید. نظراتی مانند "من عاشق این هستم که مریم ورزشکار است و سارا عاشق نقاشی کردن است. این موضوع خانواده ما را بسیار جالب تر از این می کند که همه ما یک چیز متفاوت را دوست داشته باشیم."

بنابراین به دنبال علایق مشترک باشید تا بچه ها را به هم نزدیک کنید. وقتی بچه ها یک هدف مشترک دارند، می خواهند زمانی را با هم بگذرانند. برخی از احتمالات مثل انجام بازی های استراتژی، ایجاد آثار هنری، انجام پروژه های علمی، اشتراک گذاری یک ورزش تفریحی، شرکت در کلاس، نوشتن و اجرای نمایش یا ساخت برخی موارد ساده است.

مراحل رشد

با فاصله مثلا سه سال از هم، بچه های شما همیشه عاشق بازی با هم بوده اند، اما وقتی دختر بزرگترتان مدرسه راهنمایی را شروع می کند، ممکن است فرزند کلاس چهارم شما گمشده و نامرتب به نظر برسد. بچه ها گاهی اوقات وقتی یکی وارد مرحله رشد جدیدی می شود بیشتر دعوای کودکانه می کنند و دیگری را پشت سر می گذارند. به هر دو کودک اطمینان دهید که این زمان می گذرد و به زودی دوباره از همراهی یکدیگر لذت خواهند برد.

همچنین توضیح دیدگاه هر کودک مفید است. مثلا مریم مثل همیشه شما را دوست دارد. او اکنون در مدرسه راهنمایی مشغول تجربه چیز های جدید است و تو به سرعت در حال تغییر هستی و علی احساس می کند عقب مانده است. با او صبور باش و تا جایی که می توانی او را همراهی کن.

فقدان مهارت

یکی از کودکان مرتب است، در حالی که دیگری در شلوغی رشد می کند. تعارض اجتناب ناپذیر است، اما گاهی اوقات دعوای کودکان فقط به این دلیل شدت می گیرد که بچه ها حل مشکلات را نیاموخته اند. با حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات خود، از طریق سازش و گفتگو، الگو باشید و هنگامی که دعوا شروع می شود، از فرزندان خود بخواهید در مورد راه حل های ممکن فکر کنند.

برخی متخصصان حل تعارض نقش آفرینی را پیشنهاد می کنند، یعنی به کودکان خود عبارات ساده ای مانند «این کار باعث می شود که من عصبانی شوم وقتی که شما...» یا «لطفا قبل از استفاده از من بپرسید» را به کودکان خود آموزش دهید، در نهایت وقتی همه راه ها شکست خورد، از دعوای کودکان خارج شوید. شما می توانید چیزی شبیه این بگویید: "من و بابا اینطوری با هم رفتار نمی کنیم و دوست ندارم دعوای شما را ببینم. من به اتاقم می روم و وقتی کارتان تمام شد به من اطلاع دهید."

الگوگیری

روشی که والدین مشکلات بین دو کودک را حل می کنند، تصویری از راه ایده آل برای عدالت را در ذهن دو کودک ایجاد می کند. آنها همچنین روش های برخورد والدین خود را با مشکلات می بینند و سعی می کنند آن را در زندگی روزمره خود پیاده کنند.

حتما بخوانید: پرخاشگری کودکان

 

 

آیا والدین باید در هنگام دعوای کودکان دخالت کنند

اینکه در هنگام دعوای کودکان مداخله کنیم یا نه، بستگی به شرایط دارد. بسیاری از دعواهای بین خواهر و برادر خفیف و غیر فیزیکی است و به معنی عدم علاقه و صمیمیت بین خواهر و برادر نیست. این موقعیت ها می تواند تجربیات یادگیری خوبی برای فرزندان شما باشد، به آنها یاد می دهد که چگونه مشکلات را حل کنند و درگیری ها را با خواهر و برادر و همسالان به طور موثرتر حل کنند. از سوی دیگر اگر بچه ها پرخاشگر بوده یا همدیگر را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، بهتر است مداخله کنیم. همچنین احتمال دعواهای فیزیکی وجود دارد که می تواند به افراد درگیر آسیب برساند. هنگامی که کودکان در حال دعوا هستند، مداخله کنید اگر:

• مشاجره یا دعوا تبدیل به فیزیکی می شود.

• بحث از نظر عاطفی توهین آمیز می شود.

• قلدری وجود دارد.

• اذیت کردن دخیل است.

تحقیقات انجام شده در سال 2018 نشان می دهد که مداخله والدین، مانند استراتژی های مربیگری، می تواند قلدری و قربانی شدن خواهر و برادر را کاهش دهد. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که سبک مداخله والدین می تواند بر سلامت روابط خواهر و برادر بزرگسال در آینده تاثیر بگذارد.

حتما بخوانید: دعوای خانوادگی

چرا کودکان بازی خشن را دوست دارند

دانشمندان دقیقا نمی دانند که چرا کودکان دوست دارند تظاهر به دعوا کنند. اما بازی خشن، به یک شکل، در بین بسیاری از انواع حیوانات نیز محبوب است. انسان ها فرقی با هم ندارند. پسرها به طور سنتی زمان بیشتری را نسبت به دختران صرف بازی های خشن می کنند. اما به نظر می رسد که بسیاری از پسران و دختران به بازی جنگیدن بر دیگر انواع بازی ها علاقه بیشتری دارند. برخی از دانشمندان فکر می کنند که کودکان به عنوان راهی برای یادگیری هنجارهای اجتماعی تظاهر به مبارزه می کنند. آنها بر این باورند که دعوا می تواند به کودکان کمک کند تا همکاری و برقراری ارتباط را بیاموزند. تظاهر به دعوا همچنین ممکن است به بچه ها کمک کند تا بفهمند چگونه در دنیای واقعی ایمن بمانند.

دلایل زیادی وجود دارد که بازی خشن می تواند برای کودکان شما مفید باشد. به عنوان مثال مبارزه بازی می تواند به تقویت بدن فرزندان شما کمک کند. ماهیچه ها و ریه های آنها از دویدن، پریدن، کوهنوردی و کشتی تقویت می شوند. همچنین می تواند به آنها کمک کند تا انرژی خود را آزاد کنند و ساعتی از فعالیت بدنی را که پزشکان برای کودکان در هر روز توصیه می کنند داشته باشند.

تظاهر به دعوا همچنین می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های مهم حل مسئله را بیاموزند. به این فکر کنید که فرزندانتان چه زمانی فریاد می زنند که «عادلانه نیست» یا "دیگر بسه" این نشان می دهد که وقتی تظاهر به مبارزه می کنند، انتظاراتی دارند. حتی با وجود اینکه قوانین نوشته نشده اند، کودکان تفاوت بین دعوای وانمودی و دعوای واقعی را می دانند. مبارزه بازی فقط به این دلیل کار می کند که سطحی از نوبت کاری و همکاری در آن دخیل است. هرچه کودکان بیشتر تظاهر به دعوا کنند، این مهارت ها را بیشتر تقویت می کنند و یاد می گیرند که چگونه اجتماعی شوند.

حتما بخوانید: بازی های کودکانه

وظیفه والدین هنگام دعوای کودکان

وقتی دعوای کودکان شروع شد، وارد نشوید. فریاد زدن، پا زدن یا پرتاب اشیا کمکی نمی کند. این رفتارها در واقع به فرزندان شما می آموزند که خوب است در هنگام عصبانیت چنین رفتاری داشته باشند و این ایده را تقویت می کند که دعوا و رفتار پرخاشگرانه خوب است. در عوض آرام بمانید و به خنثی کردن وضعیت کمک کنید. از صدایی آرام استفاده کنید و حضور قابل اعتمادی داشته باشید که فرزندانتان می توانند روی آن تمرکز کنند. رفتار خوب را با زبان بدن خود الگو کنید و فرزندانتان به طور طبیعی شروع به شبیه سازی شما خواهند کرد.

گاهی اوقات، بچه ها نیاز به فضای فیزیکی بین خود دارند تا شرایط را بهبود دهند. اگر بچه ها دعوای فیزیکی دارند، از آنها بخواهید به اتاق های جداگانه یا قسمت های مختلف یک اتاق بروند. این به آنها مکانی امن برای تنفس عمیق و آرام شدن می دهد. آنها مجبور نیستند برای مدت طولانی منزوی بمانند. اغلب فاصله چند دقیقه ای به بازگرداندن آرامش کمک می کند و سپس می توانید آنها را با هم جمع کنید تا درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت کنید.

هنگامی که همه به یک اتاق بازگشتند، ارتباط و همدلی را تشویق کنید. در این مدت، نقش شما میانجی و مشوق بودن است. مهمتر از همه، وقتی بچه ها صحبت می کنند، به آنها اجازه ندهید حرف یکدیگر را قطع کنند. در عوض به آنها بیاموزید که چگونه به حرف یکدیگر گوش دهند. اینکه بتوانید در مورد یک موقعیت از دیدگاه شخص دیگری فکر کنید می تواند به فرزند شما کمک کند تا در آینده به تنهایی تعارضات را حل کند.

فرزندان شما باید بدانند که شما آنها را دوست دارید و در کنار آنها هستید، حتی وقتی که دعوا می کنند. یکی از راه هایی که می توانید این را بیان کنید، خودداری از قضاوت است. وقتی فرزندانتان برای صحبت کردن در مورد دعوایشان نزد شما می آیند، در برابر اصرار برای سخنرانی به آن ها مقاومت کنید یا به آن ها نگویید چه کسی درست می ‌گوید و چه کسی اشتباه می کند. در نهایت بدانید که دعوای کودکان روندی عادی بودی و فقط در صورتی که رفتار عجیب و پرخاشگرانه ای دیدید باید پیگیری بیشتری داشته و در صورت نیاز به مشاوره کودک مراجعه کنید.

حتما بخوانید: جلوگیری از دعوای کودکان

 

 

سوالات متداول

1- علت دعوای کودکان چیست؟

بچه هایی که دعوا می کنند معمولا سعی نمی کنند بد باشند و این فقط روش آن ها برای مقابله با یک موقعیت دشوار است که در متن مقاله شرح داده شده است.

2- آیا والدین باید در هنگام دعوای کودکان دخالت کنند؟

اینکه در هنگام دعوای کودکان مداخله کنیم یا نه، بستگی به شرایط دارد که در متن مقاله به طور کامل توضیح داده شده است.

3- چرا کودکان بازی خشن را دوست دارند؟

دانشمندان دقیقا نمی دانند که چرا کودکان دوست دارند تظاهر به دعوا کنند و چرا بازی خشن را دوست دارند اما در متن مقاله توضیحاتی در این مورد ارائه شده است.