علائم بیماری اسکیزوفرنی

برای مشاوره در مورد علائم اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی ممکن است به آرامی ایجاد شود. تشخیص اولین علائم ممکن است سخت باشد زیرا اغلب در سال های نوجوانی ایجاد می شوند. علائمی مانند منزوی شدن از نظر اجتماعی و عدم پاسخگویی یا تغییر در الگو های خواب را می توان با یک "مرحله" نوجوانی اشتباه گرفت.

افراد اغلب دوره هایی از اسکیزوفرنی را تجربه می کنند که در طی آن علائم آن ها شدید است و به دنبال آن دوره هایی که علائم کمی را تجربه می کنند یا هیچ علائمی ندارند، وجود دارد که به اسکیزوفرنی حاد معروف است. اسکیزوفرنی نادر نیست. خطر ابتلا به اسکیزوفرنی در طول زندگی تقریبا 1 در 100 مورد است. در این مقاله در مورد علائم اسکیزوفرنی در سنین مختلف صحبت شده است.

اسکیزوفرنی چیست

اسکیزوفرنی نحوه تفکر، احساس و عمل شما را تغییر می دهد. این ممکن است شما را متفاوت از دیگران تحت تاثیر قرار دهد. علائم اسکیزوفرنی نیز می توانند بیایند و بروند. هیچ کس همیشه همه آنها را ندارد. معمولا بین 16 تا 30 سالگی شروع شده و مردان اغلب زودتر از زنان به آن مبتلا می شوند. اغلب اوقات قبل از شروع علائم آشکار، تغییر تدریجی در فرد ایجاد می شود. گاهی اوقات به این مرحله پرودروم گفته می شود.

زمانی که ابن بیماری در اوج خودش است و علائم شدید است، فرد مبتلا به اسکیزوفرنی نمی تواند تشخیص دهد که چه زمانی ایده ها و تصوراتی که دارد واقعی هستند یا نسیتند. این اتفاق با افزایش سن کمتر رخ می دهد. افراد مبتلا به این عارضه معمولا تا زمانی که پزشک یا مشاور به آن ها نگوید، از ابتلای خود به آن آگاه نیستند.

آنها حتی متوجه نمی شوند که مشکلی جدی وجود دارد. اگر متوجه نشانه های اسکیزوفرنی شوند، مانند ناتوانی در فکر کردن، ممکن است آن را به مواردی مانند استرس یا خستگی ربط دهند. اگر نگران این هستید که شما یا شخصی که می شناسید علائم اسکیزوفرنی را نشان می دهد، با یک پزشک یا مشاور صحبت کنید.

علائم مثبت بیماری اسکیزوفرنی

علائم مثبت ایده ها، ادراکات یا اعمال بسیار اغراق آمیز هستند که نشان می دهند فرد نمی تواند واقعیت را از آنچه نیست تشخیص دهد. در اینجا کلمه "مثبت" به معنای وجود (و نه عدم وجود) علائم است. علائم مثبت اسکیزوفرنی شامل موارد زیر است.

توهمات

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است چیز هایی را بشنوند، ببینند، بو کنند یا حس کنند که هیچ کس دیگری تجربه نمی کند. انواع توهم در اسکیزوفرنی عبارتند از:

شنوایی: فرد اغلب صداهایی را در سر خود می شنود. آنها ممکن است عصبانی باشند و از بیمار بخواهند کارهایی انجام دهد. می تواند شبیه یک صدا یا چند صدا باشد. آنها ممکن است زمزمه کنند یا عصبانی و خواستار چیزی باشند.
دیداری: ممکن است شخصی نور ها، اشیاء، افراد یا الگو هایی را ببیند. اغلب این عزیزان یا دوستانی هستند که دیگر در قید حیات نیستند. آنها همچنین ممکن است با درک عمق و فاصله مشکل داشته باشند.
بویایی و چشایی: این می تواند شامل بوها و مزه های خوب و بد باشد. ممکن است کسی باور کند که در حال مسموم شدن است و از خوردن امتناع کند.
لمسی: این نوع توهم احساس حرکت چیزهایی مانند دست یا حشرات را در بدن شما ایجاد می کند.

هذیان

این ها باور هایی هستند که برای اکثر مردم عجیب به نظر می رسند و به راحتی می توان نادرستی آن ها را ثابت کرد. فرد آسیب دیده ممکن است فکر کند که شخصی در تلاش است مغز او را از طریق تلویزیون کنترل کند یا اینکه FBI قصد دارد آن ها را دستگیر کند. آنها ممکن است باور کنند که شخص دیگری هستند، مانند یک بازیگر مشهور یا رئیس جمهور یا اینکه قدرت های فوق العاده ای دارند. انواع هذیان عبارتند از:

هذیان گزند و آسیب: این احساس که کسی شما را تعقیب می کند یا اینکه تحت تعقیب، شکار و فریب دادن قرار گرفته اید.
هذیان های انتساب: وقتی فردی معتقد است که اشکال عمومی ارتباط، مانند شعر ترانه یا ژست یک مجری تلویزیون، فقط برای او پیام خاصی می فرستند.
هذیان جسمانی: این ها روی بدن متمرکز می شوند. فرد فکر می کند یک بیماری وحشتناک یا مشکل سلامتی عجیبی مانند کرم های زیر پوستی یا آسیب ناشی از پرتوهای کیهانی دارد.
هذیان های ارتومانی: ممکن است شخصی متقاعد شود که یک سلبریتی عاشق اوست یا اینکه شریک زندگی او خیانت می کند. یا ممکن است فکر کنند افرادی که جذب آنها نمی شوند، آنها را دنبال می کنند.
هذیان مذهبی: ممکن است کسی فکر کند که رابطه خاصی با یک خدا دارد یا اینکه توسط یک شیطان تسخیر شده است.
هذیان بزرگنمایی: آن ها خود را یک چهره اصلی و بزرگ در صحنه جهانی می دانند، مانند یک سرگرم کننده یا یک سیاستمدار.

علائم اسکیزوفرنی

افکار آشفته و گفتار نامنظم

افرادی که روان پریشی را تجربه می کنند اغلب در ردیابی افکار و مکالمات خود مشکل دارند. برخی از افراد به سختی می توانند تمرکز کنند و از یک ایده به ایده دیگر می روند. آنها ممکن است در خواندن مقالات روزنامه یا تماشای یک برنامه تلویزیونی مشکل داشته باشند.

افراد گاهی اوقات افکار خود را به عنوان "مه آلود" توصیف می کنند که این اتفاق برای آنها رخ می دهد. افکار و گفتار ممکن است درهم شده یا گیج شوند و درک مکالمه را برای دیگران سخت و دشوار کند. برخی از افراد افکار خود را اینگونه توصیف می کنند که توسط شخص دیگری کنترل می شود، افکار آنها متعلق به خودشان نیست، یا اینکه افکار توسط شخص دیگری در ذهن آنها کاشته شده است. احساس دیگر این است که افکار در حال ناپدید شدن هستند، گویی کسی آنها را از ذهنشان حذف می کند.

مشکل در تمرکز

برای مثال، ممکن است فردی هنگام تماشای برنامه تلویزیونی، ردیابی آنچه را که در یک برنامه تلویزیونی می گذرد از دست بدهد و تمرکز نداشته باشد.

اختلالات حرکتی

برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است جهنده به نظر برسند. گاهی اوقات آنها همان حرکات را بارها و بارها انجام می دهند. اما گاهی اوقات ممکن است ساعت ها کاملا بی حرکت بمانند، که کارشناسان آن را کاتاتونیک می نامند. برخلاف تصور رایج، افراد مبتلا به علائم بیماری اسکیزوفرنی معمولا خشن نیستند.

علائم منفی بیماری اسکیزوفرنی

علائم منفی به نبود یا فقدان عملکرد ذهنی طبیعی شامل تفکر، رفتار و ادراک اشاره دارد. در اینجا علائم منفی بیماری اختلال اسکیزوفرنی شرح داده شده است.

عدم لذت

به نظر می رسد که فرد دیگر از هیچ چیز لذت نمی برد. متخصصین این را آنهدونیا می نامند.

مشکل در گفتار

آنها ممکن است زیاد صحبت نکنند یا هیچ احساسی از خود نشان ندهند. پزشکان این را الوژیا می نامند.

در سطح بودن

فرد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به نظر برسد که یک مورد وحشتناک از بلا ها دارد. هنگامی که آنها صحبت می کنند، صدای آنها می تواند صاف به نظر برسد، گویی هیچ احساسی ندارند. آنها ممکن است به طور معمول لبخند نزنند یا در پاسخ به مکالمات یا اتفاقاتی که در اطرافشان رخ می دهد، احساسات معمول صورت خود را نشان ندهند. یک پزشک ممکن است این را صاف بودن عاطفی بنامد.

عقب نشینی

این ممکن است شامل عدم برنامه ریزی با دوستان یا گوشه نشین شدن باشد. صحبت کردن با فرد ممکن است شبیه دندان کشیدن باشد، اگر می خواهید پاسخی داشته باشید، باید واقعا تلاش کنید تا آن را از او بیرون بیاورید. پزشکان به این بی تفاوتی می گویند.

مبارزه با اصول اولیه زندگی روزمره

آنها ممکن است حمام کردن یا مراقبت از خود را متوقف کنند.

ادامه ندادن کار ها

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در ماندن در برنامه یا اتمام کاری که شروع می کنند مشکل دارند. گاهی اوقات آنها اصلا نمی توانند شروع کنند. یک پزشک ممکن است این را فرسودگی بنامد.

علائم شناختی و مشکلات فکری

این علائم منعکس کننده میزان یادگیری، ذخیره و استفاده مغز فرد از اطلاعات است. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است با حافظه کاری خود مشکل داشته باشد. به عنوان مثال، آنها ممکن است نتوانند انواع مختلف حقایق را به طور همزمان پیگیری کنند، مانند شماره تلفن و دستورالعمل ها. در کنار مشکل در توجه، سازماندهی افکار و تصمیم گیری برای آنها ممکن است سخت باشد.

افسردگی نیز برخی از علائم مشابه را دارد. تشخیص آنها به خصوص در نوجوانان دشوار است، زیرا حتی نوجوانان سالم نیز می توانند نوسانات عاطفی بزرگی بین اوج و فرود داشته باشند. پزشک شما می تواند اسکیزوفرنی یا اختلالات مرتبط با آن را بر اساس ترکیبی از سوالاتی که می پرسند، علائمی که شما توصیف می کنید یا با مشاهده نشانه های شما تشخیص دهد. آنها همچنین برای رد سایر علل احتمالی علائم شما سوالاتی می پرسند. سپس آنچه را که پیدا می کنند با معیارهای مورد نیاز برای تشخیص اسکیزوفرنی مقایسه می کنند.

علائم بیماری اسکیزوفرنی در نوجوانان

علائم بیماری اسکیزوفرنی در نوجوانان مشابه علائم بزرگسالان است، اما تشخیص این بیماری ممکن است دشوارتر باشد. این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که برخی از علائم اولیه اسکیزوفرنی در کودکان و نوجوانان برای رشد معمولی در دوران نوجوانی رایج است، در اینجا این نشانه های بیماری اسکیزوفرنی در نوجوانان را مشاهده می کنید.

کناره گیری از دوستان و خانواده
کاهش عملکرد در مدرسه
مشکل خواب
تحریک پذیری یا خلق افسرده
کمبود انگیزه

همچنین، مصرف مواد تفریحی، مانند ماری جوانا، مت آمفتامین ها یا ال اس دی، گاهی اوقات می تواند علائمی شبیه نشانه های اسکیزوفرنی ایجاد کند. در مقایسه با علائم اسکیزوفرنی در بزرگسالان، نوجوانان ممکن است:

کمتر دچار توهم شوند.
احتمال توهمات بصری بیشتر است.

افکار و رفتار خودکشی در میان افراد نوجوان و بزرگسال مبتلا به علائم اسکیزوفرنی رایج است. اگر عزیزی دارید که در خطر اقدام به خودکشی است یا اقدام به خودکشی کرده است، مطمئن شوید که کسی در کنار آن شخص می ماند. حتما او را به یک متخصص روانپزشک یا روانشناس معرفی کرده و در روند درمان از او حمایت کنید.

هیچ درمان قطعی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد. درمان های فعلی بر مدیریت یا کاهش شدت علائم تمرکز دارند. دریافت درمان از روانپزشک یا متخصص سلامت روان که تجربه درمان افراد مبتلا به این اختلال را دارد، مهم است. همچنین می توانید با یک مددکار اجتماعی نیز کار کنید. داروهای ضد روان پریشی رایج ترین درمان برای اسکیزوفرنی است. دارو می تواند به مدیریت علائم مثبت اسکیزوفرنی کمک کند.