تروما در کودکان

برای مشاوره در مورد تروما در کودکان

تروما هر رویدادی است که عمیقا ناراحت کننده، ترسناک یا مضر باشد. چیزهایی مانند سوء استفاده، خشونت، حوادث یا بلایای طبیعی می توانند آسیب زا باشند. بی خانمان شدن، از دست دادن والدین یا یک بیماری جدی نیز می تواند آسیب باشد. تروما وقایع جدی هستند که باعث می شوند بچه ها از جان یا امنیت خود ترس داشته باشند. پس از یک ضربه، اثرات عاطفی می تواند مدت طولانی باقی بماند. ممکن است ادامه دادن سخت باشد.

برای برخی از کودکان، تروما می تواند منجر به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود. اما بچه ها می توانند پس از ضربه روحی بهبود یابند. درمانی وجود دارد که می تواند کمک کند. کودکان همچنین نیاز به حمایت و آرامش بیشتری از جانب والدین دارند.در این مقاله در مورد تروما در کودکان صحبت شده است.

تروما در کودک چیست

رویداد آسیب زا یا تروما یک رویداد ترسناک، خطرناک یا خشونت آمیز است که زندگی یا تمامیت بدن کودک را تهدید می کند. مشاهده یک رویداد آسیب زا که زندگی یا امنیت جسمی یک عزیز را تهدید می کند نیز می تواند آسیب زا باشد. این امر به ویژه برای کودکان خردسال مهم است زیرا احساس ایمنی آنها به ایمنی درک شده از چهره های دلبستگی آنها بستگی دارد.

تجارب آسیب زا و تروما در کودکان می تواند احساسات قوی و واکنش های فیزیکی را آغاز کند که ممکن است مدت ها پس از رویداد ادامه یابد. کودکان ممکن است احساس ترس، درماندگی و همچنین واکنش های فیزیولوژیکی مانند تپش قلب، استفراغ، یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه داشته باشند. کودکانی که ناتوانی در محافظت از خود را تجربه می کنند یا از حمایت دیگران برای اجتناب از عواقب تجربه ترومایی محروم هستند، ممکن است تحت تاثیر شدید واکنش های فیزیکی و عاطفی قرار بگیرند.

حتی با وجود اینکه بزرگسالان برای ایمن نگه داشتن کودکان سخت تلاش می کنند، اما اتفاقات خطرناک هنوز رخ می دهد. این خطر می تواند از خارج از خانواده (مانند بلایای طبیعی، تصادف رانندگی، تیراندازی در مدرسه، یا خشونت اجتماعی) یا از درون خانواده، مانند خشونت خانگی، سوء استفاده فیزیکی یا جنسی یا مرگ غیرمنتظره یکی از عزیزان ناشی شود.

علائم تروما در کودک

تروما در کودکان می تواند تاثیرات مخربی بر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و عاطفی آنها داشته باشد. ترومای درمان نشده یا حل نشده در کودکان می تواند تا بزرگسالی نیز منتقل شود. نشان داده شده است که با افزایش خطر افسردگی کودکان، آسیب رساندن به خود و رفتارهای پرخطر مانند رابطه جنسی ناایمن و رانندگی خطرناک در آینده مرتبط است. در اینجا علائم تروما در کودکان مطرح شده است.

علائم احساسی تروما در کودکی

کودک مبتلا به تروما معمولا در شناسایی، بیان و مدیریت احساسات خود مشکل دارد. گاهی اوقات احساسات خود را درونی می کنند و در حالت عاطفی زبان محدودی دارند. هنگامی که به استرس واکنش نشان می دهند، ممکن است به شدت و غیرقابل پیش بینی پاسخ دهند و در کاهش تشدید احساسات خود دچار مشکل شوند. برخی از کودکان ممکن است از نظر عاطفی نسبت به موقعیت های خطرناک بی حس شوند که می تواند باعث آسیب پذیری آنها در برابر آسیب های روحی شود.

اگر ماهیت آسیب آنها شامل روابط بین فردی باشد، ممکن است هنگام تعامل با دیگران به عنوان راهی برای محافظت از خود، بسیار هوشیار و تدافعی شوند. اگر کودک روابط معنادار و قابل اعتمادی نداشته باشد، ممکن است یاد نگیرد که چگونه احساسات خود را به درستی مدیریت کند. در نتیجه، ممکن است به محض اینکه احساس ناامیدی کنند، به سرعت از انجام وظایف خود دست بکشند. برخی از علائم عاطفی تروما در کودکان عبارتند از:

احساس غمگینی یا بی ارزشی
نشان دادن طغیان شدید خشم و پرخاشگری
به راحتی می ترسند یا می ترسند
احساس گناه یا شرمندگی
احساس افسردگی یا تنهایی
نشان دادن ترس هنگام جدا شدن از والدین
بیشتر گریه کردن یا جیغ زدن
احساس ترس یا فشار بیشتر

علائم رفتاری تروما در کودکی

تروما در کودکان خردسال می تواند اثرات مضری بر رشد مغز داشته باشد. زمانی که مغز تشخیص و پاسخ به تهدیدات را در اولویت قرار می دهد، بر کسب مهارت تاثیر می گذارد و رشد را به تاخیر می اندازد. بخش هایی از مغز که تحت تاثیر قرار می گیرند شامل سیستم لیمبیک، هیپوکامپ و قشر جلوی مغز است. قشر جلوی مغز مسئول تنظیم هیجان، توجه، شناخت، عملکرد اجرایی و کنترل تکانه است. برخی از علائم رفتاری تروما در کودکان عبارتند از:

داشتن تحمل ناامیدی پایین
نشان دادن علائم جدایی، کناره گیری، بسته بودن، حضور نداشتن یا خاموش شدن
داشتن مشکل در تمرکز یا توجه بر روی کار مدرسه، پروژه ها، وظایف و یا گفتگو
رفتار پسرونده که در آن به مرحله اولیه رشد بازمی گردند، مانند شب ادراری کودک و یا مکیدن انگشت شست.
امتناع از رفتن به مدرسه
گریه مکرر
داشتن مشکل در خواب
افزایش یا کاهش وزن ناگهانی
تغییر عادات غذایی یا نشان دادن علائم اختلال در خوردن
نشان دادن رفتارهای بی پروا و پرخطر مانند سوء مصرف مواد و فعالیت جنسی نامناسب
نشان دادن علائم خودآزاری مانند بریدن یا خودکشی
ابراز نگرانی شدید در مورد ایمنی آنها
بازسازی رویداد آسیب زا، به ویژه در کودکان کوچکتر

تروما در کودکان

علائم فیزیکی تروما در کودکی

هنگامی که کودکان تروما را تجربه می کنند، می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی آنها تاثیر منفی بگذارد. به طور خاص، قرار گرفتن در معرض تروما باعث می شود سیستم ایمنی بدن پاسخ های التهابی را برای مدت طولانی فعال کند. این می تواند باعث شود که کودکان بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هایی مانند سندرم متابولیک، آسم و عفونت باشند. تحریک مداوم سیستم ایمنی می تواند باعث "سندرم بیمار" شود. برخی از علائم شامل بی حالی، سردرد و معده درد است.

یکی دیگر از نشانه های فیزیکی که کودک ضربه های پیچیده ای را تجربه کرده است، اختلال در تنظیم بدن است. بی نظمی بدن زمانی است که بدن به محرک های حسی بیش از حد یا کمتر پاسخ می دهد. به عنوان مثال کودک ممکن است به صدا، لمس، نور یا بو حساس باشد. آنها ممکن است از درد در قسمت هایی از بدن خود شکایت کنند که هیچ علت فیزیکی وجود ندارد یا ممکن است نسبت به احساسات فیزیکی خود حساسیت زدایی کنند، زیرا از زمانی که بدنشان درد یا لمس را تجربه می کند، آگاه نیستند. در نتیجه، ممکن است بدون اینکه بدانند به خود آسیب جسمی وارد کنند.

تاثیر تروما بر کودک

تروما بر حس ایمنی و اعتماد کودک تاثیر می گذارد. پس از یک ضربه، کودکان هنوز هم می توانند احساس تنش یا ترس کنند. برخی احساس تنهایی، غمگینی، عصبانیت یا گناه می کنند. آنها ممکن است فکر کنند مقصر اتفاقاتی هستند که برایشان افتاده است. برخی از بچه ها، عزت نفس خود را از دست می دهند. برای برخی، اندوه عمیقی به وجود می آید.

تروما همچنین می تواند بر خلق و خو، رفتار یا خواب کودک تاثیر بگذارد. برخی از بچه ها افسرده می شوند. ممکن است بدخلق رفتار کنند یا غمگین به نظر برسند. برخی بیشتر اوقات دچار مشکل می شوند یا در مدرسه عملکرد بدتری دارند. برخی ترس های جدید یا مشکل خواب دارند. برخی از آنها خاطرات ناراحت کننده ای دارند که به آن فلاش بک می گویند. اغلب، بچه ها از چیزهایی که تروما را یادآوری می کند اجتناب می کنند.

پس از یک تروما در بچه، برخی از کودکان احساس خود را به اشتراک می گذارند. اما بچه های دیگر چیزها را برای خودشان نگه می دارند. آنها ممکن است سعی کنند احساس خود را پنهان کنند یا سعی کنند آن را از ذهن خود بیرون کنند. آنها ممکن است فکر کنند دیگران ازشان انتظار دارند که "بر آن غلبه کنند". برخی کلماتی برای احساسات خود ندارند. به هر یک از این دلایل، والدین ممکن است ندانند فرزندشان در چه حالی است.

درمان تروما در کودکان

با حمایت مناسب، بسیاری از کودکان می توانند با چنین تجربیاتی سازگار شوند و بر آنها غلبه کنند. شما به عنوان یک عضو خانواده یا دیگر بزرگسالان دلسوز، می توانید نقش مهمی ایفا کنید. در اینجا برخی راه های درمان روان زخم کودک یا همان تروما مطرح شده است.

رواندرمانی را امتحان کنید.

درمان راهی به بچه ها می دهد تا با خیال راحت احساسات خود را به اشتراک بگذارند، داستان خود را بیان کنند و از حمایت برخوردار شوند. در درمان، بچه ها یاد می گیرند که در مورد آنچه پشت سر گذاشته اند صحبت کنند. آنها مهارت های مقابله و آرامش را یاد می گیرند. آنها یاد می گیرند که طرز فکر و احساس خود را در مورد آسیب تنظیم کنند. آهسته آهسته یاد می گیرند با چیزهایی روبرو شوند که قبلا از آنها اجتناب می کردند. درمان به بچه ها کمک می کند تا شجاعت خودشان را پیدا کنند و اعتماد به نفس پیدا کنند.

کودک درمانی برای تروما، درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر تروما (یا TF-CBT) نامیده می شود. درمان شامل صحبت کردن، بازی و فعالیت های یادگیری است که ترومای کودکان را التیام می بخشد. طبیعی است که والدین از آنچه فرزندشان گذرانده است ناراحت شوند. در درمان، والدین حمایت مورد نیاز خود را دریافت می کنند. آنها در مورد چگونگی کمک به فرزندشان در خانه مشاوره دریافت می کنند.

با فرزندتان وقت بگذرانید.

کارهایی را انجام دهید که آرامش بخش یا سرگرم کننده هستند. با هم آشپزی کنید، پیاده روی کنید، بازی کنید، بخوانید، نقاشی بکشید یا آواز بخوانید. سعی کنید این کار را هر روز انجام دهید، حتی اگر فقط برای چند دقیقه باشد.

والدین صبور و خونگرم باشید.

از کلمات محبت آمیز استفاده کنید. وقتی فرزندتان خوب کار می کند یا سخت تلاش می کند آن ها را تشویق و تحسین کنید. بگذارید فرزندتان بداند که به آنها افتخار می کنید. وقتی اشتباه می کنند صبور باشید. به آنها نشان دهید که چگونه دوباره تلاش کنند.

عشقتان را نشان دهید.

برای نشان دادن عشق خود از آغوش، لبخند، کلمات و اقدامات مراقبتی استفاده کنید. وقتی فرزندتان ناراحت است از کلمات آرامش بخش استفاده کنید و به او آرامش بدهید.

روال های آرام بخش داشته باشید.

چند دقیقه قبل از خواب (یا هر زمانی) به خواندن داستان اختصاص دهید، کنار هم بنشینید یا برای فرزند خردسال خود آواز بخوانید. برای بچه های بزرگتر، در آغوش گرفتن شبانه خوب، همراه با چند دقیقه صحبت، گوش دادن یا خندیدن با هم را به یک روال عادی تبدیل کنید. این چند دقیقه اضافی با شما می تواند به کودک شما کمک کند تا احساس امنیت و آرامش داشته باشد.

اینها ممکن است چیزهای کوچکی به نظر برسند، کارهایی که قبلا انجام می دهید. اما دادن حمایت و زمان بیشتر باعث می شود فرزندتان احساس دوست داشته شدن و نزدیکی به شما داشته باشد. بعد از یک تروما، این نزدیکی بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.