پرخوابی کودکان

برای مشاوره در مورد پرخوابی کودکان

برنامه خواب سالم برای کودکان و نوجوانان مهم است تا در طول روز هوشیار و آگاه باشند. طبق یک مطالعه خواب انجام شده توسط آکادمی اطفال، تخمین زده می شود که 64 درصد از کودکان مدرسه ای (6 تا 12 ساله) دیرتر از ساعت 9 شب به رختخواب می روند و 43 درصد از پسران 10 تا 11 ساله کمتر از حد توصیه شده می خوابند.

برای هر شب ضروری است که والدین برنامه خواب کودک خود را رعایت کرده و نظارت کنند تا مطمئن شوند که از کمبود خواب و یا پرخوابی رنج نمی برند. اگرچه طبیعی است که کودکان بیشتر از بزرگسالان بخوابند، اما مواردی وجود دارد که خوابیدن بیش از حد را نشان می دهند. در این مقاله در مورد پرخوابی کودکان صحبت شده است.

پرخوابی در کودکان

پرخوابی مشکلی نیست، اما شاخص مهمی است که نشان می دهد کودک شما احتمالا مدت زمان کافی و به طور مداوم نمی خوابد. در موارد نادرتر، پرخوابی هر روز برای بیش از چند روز می تواند نشانه ای از اختلالات خلقی مانند افسردگی باشد. همه انسان ها نیازهای خواب نسبتا تنظیمی دارند که در طول رشد متفاوت است. دانستن اینکه کودک شما به چه میزان به خواب نیاز دارد مهم است و به شما کمک می کند یک دوره خواب منظم و متناسب با سن از نظر مدت زمان ایجاد کنید.

خواب زیاد در کودکان یا هایپرسومنیا، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز (EDS) است. در حالی که بسیاری از اختلالات خواب در طول روز ناشی از کمبود خواب شبانه است، افراد مبتلا به پرخوابی ممکن است 10 ساعت یا بیشتر در هر شب بخوابند. این وضعیت در کودکان نادرتر است. دو نوع پرخوابی در کودک وجود دارد که دراینجا شرح داده شده است.

1پرخوابی اولیه: این نوع اختلال به پرخوابی ایدیوپاتیک نیز معروف است و علت قابل شناسایی ندارد.

2پرخوابی ثانویه: این نتیجه دلیل دیگری است، مانند کمبود خواب یا مشکلات پزشکی، از جمله آپنه خواب.

علائم پرخوابی کودک

علامت اصلی پرخوابی در کودکان خواب آلودگی بیش از حد است که اغلب بیش از 10 ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب است. در اینجا سایر علائم پرخوابی کودک مطرح شده است.

بیدار شدن گیج یا سرگردان
نیاز به چرت زدن در طول روز (که خواب آلودگی را از بین نبرد)
نیاز به چرت زدن در زمان های نامناسب (مانند مدرسه)
مشکل بیدار شدن از خواب های طولانی
اضطراب یا تحریک پذیری
از دست دادن اشتها
بی قراری
گفتار آهسته یا مشکل در تفکر

در حالی که پرخوابی بیش از حد در طول روز در نوجوانان و بزرگسالان رایج است، در کودکان نادر است. پرخوابی ایدیوپاتیک هنوز غیرمعمول تر است و کمتر از یک درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. پزشک کودک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا شرایط پزشکی را که ممکن است پشت خواب آلودگی بیش از حد او باشد را مشخص کند. ممکن است پزشک از بچه های بزرگتر بخواهد که یک هفته یا بیشتر قبل از اینکه آزمایش خواب را توصیه کنند، یک دفتر خاطرات خواب داشته باشند. تست های خواب زیر می توانند به تشخیص پرخوابی در کودکان کمک کنند:

تست تاخیر خواب چندگانه (MSLT)

این تست سرعتی را که کودک شما با آن وارد خواب عمیق می شود در چند دوره دو ساعته اندازه گیری می کند. کودکان مبتلا به پرخوابی معمولا به سرعت (در کمتر از 10 دقیقه) به خواب می روند. تست تاخیر خواب چندگانه یکی از بهترین راه ها برای تشخیص پرخوابی در کودکان است.

مطالعه خواب (پلی سومنوگرافی)

یک مطالعه خواب می تواند سایر اختلالات خواب را که ممکن است پشت خواب آلودگی بیش از حد در طول روز باشد، رد کند. اگر اولین آزمایش نرمال باشد، ممکن است لازم باشد فرزند شما برای پلی سومنوگرام دوم برگردد. اگر متخصص خواب هنوز نتواند علت دیگری پیدا کند، ممکن است پرخوابی را تشخیص دهد.

علت پرخوابی چیست

استرس می تواند باعث پرخوابی در کودکان و نوجوانان شود، همراه با سایر عادات سلامت عمومی و شیوه زندگی. بدیهی است که هر کودک یا نوجوانی که بیش از حد می‌خوابد، دچار اختلال خواب نیست. در اینجا چند علت پرخوابی در کودکان مطرح شده است.

سن و رشد

نیازهای خواب کودکان بر اساس سن و مرحله رشد آنها متفاوت است. نوزادان و کودکان نوپا برای رشد سریع و رشد مغز خود به خواب کافی نیاز دارند. علاوه بر این، نوجوانان تغییرات فیزیولوژیکی را تجربه می کنند که می تواند الگوی خواب آنها را مختل کند و منجر به طولانی تر شدن خواب شود. درک نیازهای خواب مرتبط با سن می تواند به تمایز بین خواب زیاد و الگوهای خواب طبیعی کمک کند.

کمبود خواب و بی خوابی

کودکانی که به طور مداوم در طول هفته به اندازه کافی نمی خوابند، ممکن است دچار کمبود خواب شوند. کم خوابی زمانی اتفاق می افتد که بدن استراحت کافی برای بهبودی کامل و شارژ مجدد نداشته باشد. در نتیجه، کودکان ممکن است هنگام تلاش برای جبران خواب از دست رفته در تعطیلات آخر هفته یا در برنامه های کم مشکل تر، دچار افزایش خواب آلودگی شوند.

محیط خواب

محیط خواب می تواند به طور قابل توجهی بر طول مدت و کیفیت خواب کودک تاثیر بگذارد. عواملی مانند سر و صدای زیاد، رختخواب ناراحت کننده، دمای اتاق یا تاریکی ناکافی می توانند خواب را مختل کنند و به طولانی شدن مدت خواب کمک کنند. اطمینان از یک محیط خواب آرام و راحت می تواند به جلوگیری از خواب زیاد ناشی از عوامل خارجی کمک کند.

بیماری یا شرایط پزشکی

برخی از شرایط یا بیماری های پزشکی می توانند باعث خواب آلودگی بیش از حد در کودکان شوند. شرایطی مانند کم خونی، اختلالات تیروئید، سندرم خستگی مزمن، یا برخی اختلالات عصبی می تواند باعث خواب طولانی شود. اگر پرخوابی کودکان بیش از حد با علائم مرتبط دیگر همراه باشد یا برای مدت طولانی ادامه یابد، برای رد هر گونه بیماری زمینه ای با یک متخصص مشورت کنید.

اختلالات خواب

اختلالات خواب اگرچه نسبتا نادر هستند، می تواند علت پر خوابی کودکان شود. شرایطی مانند نارکولپسی، آپنه خواب یا سندرم پای بیقرار می تواند چرخه طبیعی خواب و بیداری را مختل کند و منجر به خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود. اگر کودکی با وجود خواب کافی در شب به طور مداوم بیش از حد می خوابد، مهم است که با یک متخصص اطفال یا متخصص خواب مشورت کنید تا اختلال خواب احتمالی را رد کنید.

پرخوابی نوجوانان

علل خواب آلودگی بیش از حد در نوجوانان و پیامد های آن برای سلامت روانی و حتی جسمی فرزند شما پیچیده است. ریتم شبانه روزی آنها (چرخه خواب و بیداری) با شروع بلوغ تغییر می کند، یکی از شایع ترین دلایلی که باعث می شود نوجوان شما بیش از حد می خوابد، تغییرات هورمونی آشکاری است که آنها تجربه می کنند و تا بعد از ظهر احساس خواب آلودگی نمی کنند.

آنها به جغد شب تبدیل می شوند، اما هنوز به خواب خود نیاز دارند، بنابراین ممکن است نوجوان بیش از حد بخوابد، تمام روز احساس خواب آلودگی کند یا زود بخوابد. فراتر از هجوم هورمون های نوجوانان، عوامل دیگری که باعث پرخوابی در نوجوانان می شوند عبارتند از:

نگرانی های سلامت روان، از جمله اضطراب و افسردگی
داروهایی مانند داروهای اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
مشکلات جسمی، مانند درد مزمن
کمبود خواب با کیفیت

کیفیت خواب یک مسئله مهم است، زیرا خوب نخوابیدن می تواند نوجوانان را در طول روز خسته و بی قرار کند. خواب و سلامت روان در نوجوانان صد درصد به هم مرتبط هستند. دیر به رختخواب رفتن، بیدار شدن مداوم در طول شب و خوابیدن بیش از حد ممکن است خطرات مربوط به سلامت روان را افزایش دهد. اما این یک خیابان دو طرفه است، سلامت روان ضعیف می تواند دلیل خواب زیاد برخی از نوجوانان باشد.

وقتی نوبت به خواب و سلامت نوجوانان می رسد، خواب زیاد می تواند بر سلامت روحی و جسمی تاثیر بگذارد. شروع زودهنگام در مدرسه می تواند به این مسئله اضافه کند، زیرا نوجوانی که همیشه خسته است ممکن است در بلند شدن و عملکرد خوب در کلاس مشکل داشته باشد. دبیرستان می تواند زمان سختی برای نوجوانانی باشد که مشکلات خواب دارند، زیرا دارای چالش هایی مانند فشار تحصیلی، کار در مدرسه و محل کار، ایجاد تعادل بین فعالیت های فوق برنامه مانند سرگرمی ها و ورزش و برخورد با روابط، فشار همسالان و دیگر مسائل اجتماعی هستند.

درمان پرخوابی کودکان

اگر کودک شما دارای یک وضعیت پزشکی است که باعث پرخوابی بیش از حد او در طول روز شده است، ابتدا باید برای آن درمان شود. تغییرات رفتاری می تواند به کودکان مبتلا به پرخوابی اولیه و ثانویه کمک کند، مانند اجتناب از نوشیدنی های کافئین دار قبل از خواب و اجتناب از چرت زدن در طول روز یا به طور متناوب، و به جای آن تشویق به چرت زدن های برنامه ریزی شده برای تنظیم الگوهای خواب.

توجه به این نکته مهم است که در حال حاضر هیچ درمان تایید شده ای برای پرخوابی ایدیوپاتیک وجود ندارد. با این حال، تغییرات رفتاری می تواند راه موثری برای درمان پرخوابی ایدیوپاتیک باشد. کودک شما باید یک برنامه خواب منظم داشته باشد و یک تخت و بالش راحت در اتاقی آرام نیز داشته باشد. داروهای زیر اغلب برای درمان خواب زیاد ثانویه در کودکان استفاده می شود.

محرک ها: محرک ها مشتقات آمفتامین هستند که می توانند از چرت زدن کودک در طول روز جلوگیری کنند. محرک هایی که معمولا تجویز می شوند شامل دکستروآمفتامین و متیل فنیدات (ریتالین) هستند. محرک ها ممکن است عوارض جانبی مضری مانند پرخاشگری، وابستگی و مشکلات قلبی داشته باشند.
دارو های بیدارکننده: داروهایی مانند مودافینیل و آرمودافینیل ممکن است بر شیمی مغز تاثیر بگذارند و بیداری را تحریک کنند و محرک نیستند. عوارض جانبی مودافینیل و آرمودافینیل شامل سردرد و بثورات است.
سدیم اکسی بات: سدیم اکسی بات دارویی است که کودک شما هنگام خواب (و دوباره در طول شب) مصرف می کند. خواب عمیق را تقویت می کند که می تواند خواب آلودگی بیش از حد در طول روز را در برخی بیماران کاهش دهد.

از زمان ظهور رسانه های اجتماعی، مطالعاتی در مورد تاثیر منفی آن و سایر اشکال فناوری بر خواب انجام شده است. برای مثال اکثر افراد می گویند استفاده از رسانه های اجتماعی باعث می شود احساس بدتری نسبت به خودشان داشته باشند که به نوبه خود می تواند آرامش، استراحت و خواب را برایشان سخت تر کند. برای کمک به بهبود کیفیت خواب و پرخوابی نوجوان و کودکان توصیه می شود که از شبکه های اجتماعی قبل از خواب خودداری کنند، استفاده از گوشی های هوشمند، تبلت ها و لپ تاپ ها را در اتاق خواب خود حذف کرده و نمایش ها یا فیلم ها را به جای دستگاهی که نزدیک صورت خود نگه می دارند، روی تلویزیون تماشا کنند، زیرا نورهای روشن تلفن های هوشمند ممکن است چرخه خواب و بیداری را مختل کند.