سلامت روان چیزی است که همه نگران آن هستند و به نظر می رسد با این روندی که این روزها زندگی می گذرد، افراد تحت استرس بیشتری قرار گرفته و مواردی از این دست مثل بیماری های روانی چیزی است که بیش از گذشته شایع شده است. همه ما می دانیم که استرس می تواند باعث ایجاد مشکلات اساسی در بدن ما شود.
استرس می تواند یکی از دلایلی باشد که باعث می شود فردی دچار اختلال روانی، عادت های عصبی یا مواردی از این دست شود. اما، همچنین به نظر می رسد که استرس می تواند نقش مهمی در افرادی که مبتلا به سندرم اردک هستند، بازی کند. اگر با فشارهای زندگی احساس چالش داشتن می کنید و به نظر می رسد که دیگران اینطور نیستند، ممکن است سندرم اردک را تجربه کنید. در این مقاله در مورد سندرم اردک صحبت شده است.
سندرم اردک چیست
سندرم اردک یک تشخیص رسمی توسط متخصصان بهداشت روان نیست. با این حال این اصطلاحی است که به بسیاری از نوجوانان و بزرگسالان جوان در سن دانشگاه داده شده است. این نوجوانان یا بزرگسالان جوان اغلب طوری به نظر می رسند که انگار کاملا شرایط را تحت کنترل قرار داده اند. آنها عادی رفتار می کنند، انگار که هیچ مراقبتی در دنیا نیاز ندارند و به نظر می رسد که با هر چیزی که سر راهشان قرار می گیرد، راحت برخورد می کنند.
با این حال، این فقط یک نما است. در درون، نوجوان یا بزرگسال جوان با آشفتگی مواجه است که ممکن است باعث افسردگی اساسی، اضطراب یا سایر بیماری های روانی شود. برای کسانی که به این سندرم علاقه مند هستند، متوجه می شوند که به آن سندرم اردک استنفورد نیز گفته می شود. چرا به این نام شناخته می شود؟ زیرا "سندرم اردک" در واقع اصطلاحی بود که توسط دانشگاه استنفورد ابداع شد.
چرا این حس را به این اسم گذاشتند؟ کسانی که سعی در توضیح این سندرم دارند اغلب از اردک به عنوان استعاره استفاده می کنند. وقتی اردکی را می بینید که روی آب می چرخد، کاملا در آرامش به نظر می رسد. با این حال، این فقط ظاهر است. در زیر آب، پاها دیوانه وار در حال حرکت هستند تا به نظر بی دردسر روی آب بچرخند. بنابراین، سندرم اردک از آنجا متولد شد!
علائم سندرم اردک چیست
چگونه متوجه می شوید که سندرم اردک دارید؟ از آنجا که این اصطلاح برای اولین بار در دانشگاه استنفورد استفاده شد، در بین دانشجویان کالج و فارغ التحصیلان استاندارد است. اما سندرم اردک به دانشجویان محدود نمی شود. سندرم اردک یک تشخیص رسمی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) نیست. علائم و نشانه ها ممکن است متفاوت باشد، اما برخی از مشترکات در کسانی که سندرم اردک را تجربه می کنند وجود دارد. علائم و نشانه های سندرم اردک عبارتند از:
مقایسه کردن خود با دیگران
احساس می کنید دیگران بهتر هستند.
احساس می کنید که در انجام خواسته های زندگی شکست می خورید.
ترس از بررسی یا انتقاد
احساس می کنید دیگران در حال دستکاری موقعیت هستند تا عملکرد شما را آزمایش کنند.
سندرم اردک ممکن است باعث ایجاد شرایط زمینه ای سلامت روانی مانند افسردگی و اضطراب یا سایر علائم سلامت روان شود. علاوه بر این، اگر در یک محیط خانوادگی که تاکید زیادی بر موفقیت دارد یا با مراقبان بیش از حد محافظت کننده بزرگ شده اید، ممکن است به سندرم اردک مبتلا شوید.
عوامل خطر برای سندروم اردک چیست
از آنجایی که سندرم اردک یک مفهوم غیررسمی است، عوامل خطر مرتبط با آن لزوما علمی نیستند. با این حال شاخص هایی وجود دارد که چرا برخی از دانش آموزان با علائم سلامت روان مرتبط با سندرم اردک در دانشگاه و دبیرستان مواجه می شوند:
-
تصور می شود که عوامل خطر خاص برای سندرم اردک شامل بسیاری از جنبه های تجربه دانشگاه، از جمله زندگی دور از خانواده برای اولین بار، افزایش قابل توجه در تقاضاهای تحصیلی و فوق برنامه در مقایسه با دبیرستان و همچنین فشار اجتماعی مرتبط با حضور در دانشگاه میشود.
-
تئوری های اضافی در مورد عوامل خطر بالقوه و علل سندرم اردک شامل فشاری است که رسانه های اجتماعی می توانند بر بزرگسالان جوان وارد کنند تا به نظر می رسد به عنوان یک دانشجو به کمال بی دردسر علیرغم همه فشارها دست می یابند.
-
عوامل خطر خانوادگی که تصور می شود به طور خاص با سندرم اردک مرتبط هستند شامل تمایل به مطالبه گری و رقابت شدید، ارزش قائل شدن بیش از حد برای کمال و والدینی هستند که بیش از حد از فرزندان خود محافظت می کنند، به طوری که کودکان تجربه کمی با ناامیدی، تاب آوری و پذیرش چالش ها و نقاط قوت خود دارند. گاهی اوقات از چنین سبک فرزندپروری به عنوان فرزندپروری هلیکوپتری یاد می شود، به این صورت که والدین تمایل دارند کنترلگر شوند و بیش از حد در زندگی فرزندانشان مداخله کنند.
-
با توجه به رابطه احتمالی بین سندرم اردک و بیماری های روانی، به ویژه افسردگی و اضطراب، عوامل خطر برای این شرایط نیز باید به عنوان عوامل پیش زمینه برای سندرم اردک در نظر گرفته شوند.
-
مانند اکثر شرایط احساسی مثل افسردگی و یا اضطراب که با سندرم اردک مرتبط است، معمولااین شرایط یک علت خاص ندارد.
-
افرادی که این وضعیت را دارند معمولا با مجموعه ای از عوامل زیستی، روان شناختی و محیطی در توسعه آن مواجه هستند.
-
از نظر زیستی، افسردگی، اضطراب و بنابراین احتمالا سندرم اردک می توانند با سطوح غیرطبیعی انتقال دهنده های عصبی در مغز، اندازه کوچکتر برخی از نواحی مغز و افزایش فعالیت در سایر بخش های مغز مرتبط باشند.
-
دختران و زنان بیشتر از پسران و مردان احتمال دارد که با تشخیص افسردگی و بسیاری از اختلالات اضطرابی روبرو شوند، اما تصور می شود که این موضوع به دلیل تفاوت های زیستی مبتنی بر جنسیت و تفاوت در نحوه تشویق زنان برای مطرح کردن مشکلات خود باشد.
بهبود سندرم اردک
مدیریت سندرم اردک ممکن است چالش برانگیز باشد زیرا به خوبی شناخته شده نیست. اما مراحلی وجود دارد که به خودتان کمک می کند تا با آن مقابله کنید. افسردگی و اضطراب می تواند در نتیجه سندرم اردک رخ دهد. به همین دلیل، بهبود سندرم اردک ممکن است با روش های مشابهی برای درمان افسردگی و اضطراب به بهترین شکل مقابله شود. در ادامه برخی از این راه ها توضیح داده شده است.
رواندرمانی
مراجعه به روان درمانگر می تواند به شما در دریافت درمان و یافتن یک فرد حمایت کننده کمک کند تا شما را برای بهبود سندرم اردک راهنمایی کند. همچنین، اگر احساس می کنید که نیازهای زندگی بیش از حد است، درمان می تواند به رفاه کلی شما کمک کند. یافتن درمانگر مناسب برای به دست آوردن آنچه می خواهید و نیاز دارید از درمان حیاتی است. اگر هرگز به درمان نرفته اید، ممکن است کنجکاو باشید که چه انتظاری دارید، اما یک درمانگر می تواند توضیح دهد که چگونه درمان می تواند کمک کند.
دارو درمانی
دارو برای اضطراب و افسردگی ممکن است بخشی از مدیریت سندرم اردک باشد و علائم سندرم اردک ممکن است با این شرایط همپوشانی داشته باشد. داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب می توانند به کاهش علائم مرتبط با سندرم اردک کمک کنند. اگر تمایل به مصرف دارو برای کمک به مقابله با این وضعیت دارید، با یک پزشک مشورت کنید. یک پزشک ممکن است دارویی را پیشنهاد دهد و مزایا و عوارض جانبی آن را توضیح دهد.
گروه دارویی ضد افسردگی و ضد اضطراب که بیشترین استفاده را دارد، مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) هستند. داروهای SSRI بر سطح سروتونین در مغز تاثیر می گذارند. برای بسیاری از پزشکان تجویز کننده، این داروها به دلیل اثربخشی و ایمنی قابل توجهی که دارند، اولین انتخاب هستند. سایر داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب به طور متفاوتی از SSRIs عمل می کنند. داروهای زیر ممکن است زمانی که SSRIs موثر نبوده اند، تجویز شوند:
-
بوپروپیون (Wellbutrin)،
-
ونلافاکسین (Effexor)،
-
دولوکستین (Cymbalta)،
-
یا دسونلافاکسین (Pristiq).
داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب قدیمی تر که گاهی اوقات زمانی که سایر داروها موثر نبوده اند در نظر گرفته می شوند، شامل آمی تریپتیلین (Elavil)، ایمی پرامین (Tofranil)، یا مپروتیلین (Ludiomil) هستند، اما این داروها نیاز به پایش پزشکی بیشتری دارند و نسبت به داروهای ذکر شده قبلی، بیشتر مستعد ایجاد عوارض جانبی هستند.
مراقبت از خود
لازم نیست وانمود کنید که همه چیز خوب است در حالی که اینطور نیست. انواع دیگر حمایت ها خارج از رواندرمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
-
درخواست کمک اضافی از یک فرد
-
شرکت در دوره های آموزشی در این حوزه
-
استفاده از مرکز مشاوره دانشگاه، اگر در دسترس است
اگر دانشجوی دانشگاه هستید، منابع شما ممکن است به شدت به دانشگاه شما بستگی داشته باشد. آگاهی از منابعی که در دانشگاه شما موجود است میتواند تاثیر زیادی در نحوه مراقبت از خودتان داشته باشد. سایر راهبردهای مراقبت از خود که ممکن است به مقابله با سندرم اردک کمک کنند شامل موارد زیر است:
-
تمرین ذهن آگاهی
-
تعیین حد و مرزها
-
یادگیری مهارت های مدیریت زمان
-
صحبت با عزیزان
-
یادگیری تعیین اهداف SMART (خاص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط و زمان دار)
چندین مطالعه نشان می دهد که شفقت به خود در موقعیت های تهدید کننده مزایایی دارد. جملات تاکیدی ممکن است استرس را کاهش دهد، رفاه را افزایش دهد، عملکرد تحصیلی را بهبود بخشد و افراد را برای تغییر رفتار بازتر کند. اگر احساس خلق پایین دارید، ممکن است مفید باشد که مراقب احساسات خود باشید و روایت درونی خود را طوری تنظیم کنید که به جای چیزهایی که احساس می کنید نیاز به بهبود دارید، روی ویژگی های مثبت خود تمرکز کنید. ممکن است سعی کنید روزانه جملات تاکیدی مانند موارد زیر را یادداشت یا بیان کنید:
-
"من تمام تلاشم را انجام می دهم و به خودم افتخار می کنم."
-
"من دانش آموز یا دانشجوی خوبی هستم".
-
"من سخت کار می کنم".
-
"من نمی توانم صبر کنم تا فارغ التحصیل شوم".
-
"من برای احترام و مراقبت از خودم کار می کنم، که کافی است."
-
"من ترم گذشته کار بسیار خوبی انجام دادم."
درمان شناختی-رفتاری (CBT)
این رویکرد روان درمانی می تواند به کاهش افسردگی یا اضطرابی که اغلب به عنوان سندرم اردک ظاهر می شود و همچنین کاهش احتمال بازگشت آن کمک کند، زیرا به فرد مبتلا به سندرم اردک کمک می کند تا شیوه تفکر خود درباره برخی مسائل را تغییر دهد. در CBT، درمانگر از سه تکنیک برای دستیابی به این اهداف استفاده میکند.
-
بخش آموزشی: این مرحله به ایجاد انتظارات مثبت برای درمان و تشویق فرد به سرمایه گذاری در فرایند درمان کمک می کند.
-
بخش شناختی: این مرحله به فرد کمک می کند تا افکار و فرضیاتی را که در رفتارهای او نقش دارند، به ویژه آنهایی که ممکن است فرد را مستعد افسردگی، اضطراب یا استرس کنند، درک کند.
-
بخش رفتاری: این مرحله از تکنیک های تغییر رفتار برای آموزش راه های سالم تر و موثرتر به فرد مبتلا به سندرم اردک برای مقابله با مشکلات استفاده می کند.
سوالات متداول
1- سندرم اردک چیست؟
سندرم اردک اصطلاحی است که به بسیاری از نوجوانان و بزرگسالان جوان در سن دانشگاه داده شده است که در متن مقاله شرح داده شده است.
2- علائم سندرم اردک چیست؟
علائم و نشانه ها ممکن است متفاوت باشد، اما برخی از مشترکات در کسانی که سندرم اردک را تجربه می کنند وجود دارد که در متن مقاله توضیح داده شده است.
3- عوامل خطر برای سندروم اردک چیست؟
از آنجایی که سندرم اردک یک مفهوم غیررسمی است، عوامل خطر مرتبط با آن لزوما قطعی نیستند که در متن مقاله شرح داده شده است.