اگرچه بسیاری از مردم از خوردن یک میان وعده گاه به گاه در نیمه شب لذت می برند، اما اگر خوردن بیش از حد در شب بیش از حد شود یا بر عملکرد روزانه تاثیر بگذارد، می تواند نشان دهنده یک اختلال خوردن به نام سندرم شب خوری (NES) باشد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است بخش قابل توجهی از وعده های غذایی روزانه خود را در شب مصرف کنند یا برای مقابله با مشکلات خواب غذا بخورند.
همچنین ممکن است صبح ها احساس گرسنگی نکنند و تا اواخر بعد از ظهر غذا نخورند. اما چگونه می دانید که آیا باید نگران الگوهای غذا خوردن خود در شب یا نیمه شب باشید؟ در این مقاله به طور کامل سندرم خوردن شبانه یا شب خوری را توضیح داده و راه درمان آن را نیز مطرح کرده ایم.
شب خوری چیست
سندرم خوردن شبانه یک اختلال خوردن است که با الگوی مصرف بیش از حد غذا در شب یا پس از بیدار شدن مشخص می شود. افراد مبتلا به این بیماری معمولا میل شدیدی به خوردن بعد از شام تا زمان خواب دارند. آنها همچنین ممکن است در خواب ماندن مشکل داشته باشند و ممکن است در طول شب برای خوردن غذا بیدار شوند. شب خوری برای اولین بار در سال 1955 با علائم زیر توصیف شد:
-
عدم گرسنگی و نخوردن در صبح
-
مصرف 25 درصد غذای مصرفی روزانه بعد از وعده غذایی عصر
-
بی خوابی
با این حال، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم این سندرم را به عنوان یک زیرگروه تحت سایر اختلالات تغذیه یا خوردن مشخص شده (OSFED) طبقه بندی می کند. سایر زیر انواع OSFED عبارتند از:
-
بی اشتهایی عصبی غیر معمول
-
اختلال پرخوری با فاصله کم یا مدت محدود
-
پرخوری عصبی با فاصله کم یا مدت محدود
-
اختلال پاکسازی
بررسی های قدیمی تر از دهه 1990 نشان می دهد که شب خوری ممکن است حدود 1.5٪ از جمعیت عمومی و تقریبا 9٪ تا 27٪ افراد چاق را تحت تاثیر قرار دهد. مانند سایر اختلالات خوردن، سندرم خوردن در شب می تواند منجر به احساسات قابل توجهی شود:
-
افسردگی
-
شرمندگی
-
اضطراب
افراد مبتلا به این سندرم همچنین ممکن است در معرض خطر سایر بیماری ها از جمله دیابت و فشار خون بالا باشند. یک مطالعه در سال 2014 نشان داد که 7 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز معیار های تشخیصی شب خوری را دارند.
علائم شب خوری
علائم سندرم شب خوری می تواند مانند سایر اختلالات خوردن و خواب باشد. اما اگر شما یا شخصی که می شناسید علائم زیر را تجربه کردید، ممکن است نشان دهنده شب خوری باشد.
بیدار شدن برای غذا خوردن
افراد مبتلا به سندرم شب خوری معمولا بیش از چهار بار در هفته بی خوابی دارند. آنها برای چند هفته یا چند ماه برای غذا خوردن (گاهی چند بار در شب) از خواب بیدار می شوند. آنها احساس می کنند که باید شکم پری داشته باشند تا دوباره بخوابند.
خوردن کالری زیاد در شب
افراد مبتلا به این اختلال بیش از 25 درصد از غذای روزانه خود را در شب می خورند. آنها ممکن است شب ها قبل از رفتن به رختخواب، در طول شب یا هر دو غذا بخورند. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم شب خوری به جای خوردن یک وعده غذایی بزرگ، وعده های غذایی یا میان وعده های کوچک تری در طول شب می خورند. آنها معمولا هوس خوردن غذاهایی با کالری، کربوهیدرات یا قند بالا دارند.
کاهش اشتها در طول روز
هیپرفاژی (گرسنگی شدید و پرخوری) در اواخر عصر و در طول شب اتفاق می افتد. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است برای صبحانه گرسنه نباشند. برخی از افراد تا بعد از ظهر احساس گرسنگی نمی کنند.
افسردگی و اضطراب
شرایط سلامت روانی مانند افسردگی و اضطراب اغلب همراه با این مشکل رخ می دهد. افراد مبتلا به سندروم شب خوری معمولا احساس می کنند که کنترلی روی غذا خوردن خود ندارند. آنها ممکن است احساس شرم، غمگینی یا خجالت کنند.
علت ابتلا به سندرم خوردن شبانه
متخصصان بهداشتی دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث سندرم خوردن شبانه می شود. آنها معتقدند که این ناشی از چندین عامل است که در ادامه علت های شب خوری مطرح شده است.
ریتم شبانه روزی «ساعت» طبیعی بدن است که زمان احساس خستگی، هوشیاری و گرسنگی را کنترل می کند. اگر این سندرم را دارید، ساعت داخلی شما آنطور که باید کار نمی کند. بدن شما هورمون هایی ترشح می کند که باعث می شود در شب به جای روز احساس گرسنگی و هوشیاری کنید. سندرم می تواند در خانواده ها وجود داشته باشد، بنابراین متخصصین فکر می کنند که ژن ها ممکن است در ابتلا به این اختلال نقش داشته باشند.
همچنین بسیاری از افراد مبتلا به این سندرم دارای اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب هستند. در ضمن افراد مبتلا به سندرم خوردن در شب بیشتر به سایر اختلالات خوردن و اختلالات سوء مصرف مواد مبتلا می شوند. آنها همچنین بیشتر در معرض چاقی هستند. اما ارتباط بین این اختلالات و این سندرم روشن نیست. گاهی اوقات می تواند ناشی از عدم دریافت کالری کافی در طول روز باشد. افرادی که مصرف غذای خود را در طول روز محدود می کنند، ممکن است بیشتر در شب پرخوری کنند.
در ضمن به دلیل تاثیر برخی مواد بر روی مواد شیمیایی مغز، فردی که دارای اختلال مصرف مواد است ممکن است در شب تمایل به پرخوری داشته باشد. این اغلب در هنگام پرهیز از این ماده رخ می دهد. به عنوان مثال، فردی که سیگار می کشد ممکن است هنگام ترک سیگار مصرف غذای خود را افزایش دهد.
ارتباط شب خوری با سایر اختلالات
افسردگی، اضطراب و اختلالات خلقی نیز ممکن است باعث مصرف بیش از حد غذا شود. همچنین، این شرایط سلامت روان اغلب با سندرم شب خوری همراه هستند. مانند بسیاری از اختلالات خوردن، سندرم خوردن در شب برخی از علائم را با سایر بیماری های مرتبط به اشتراک می گذارد. در ادامه برخی از این مشکلات مرتبط توضیح داده شده است.
اختلال پرخوری (BED)
NES و BED علائم مشابهی در افزایش مصرف غذا دارند. اما افراد مبتلا به پرخوری ممکن است در طول روز بیشتر غذا بخورند و گرسنگی بیشتری نسبت به افراد مبتلا به شب خوری تجربه کنند. انگیزه های پشت غذا خوردن نیز ممکن است متفاوت باشد.
پرخوری عصبی
فردی که مبتلا به پرخوری عصبی است ممکن است در کنترل میل به خوردن مقادیر زیاد غذا نیز مشکل داشته باشد. با این حال، افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است برای مدیریت اثرات مصرف غذا خود را پاکسازی (از قصد دچار تهوع شوند) کنند یا ورزش بیش از حد انجام دهند.
اختلال خوردن مرتبط با خواب (SRED)
اگرچه NES و SRED شبیه هم هستند، اما اختلال خوردن مرتبط با خواب یک اختلال خواب است که باعث می شود افراد در هنگام خواب شب، مانند راه رفتن در خواب غذا بخورند. اگرچه هر دو حالت منجر به مصرف غذا در شب می شود، افراد مبتلا به سندرم شب خواری هنگام غذا خوردن هوشیار و کاملا بیدار هستند.
درمان سندرم خوردن شبانه
اگر با شب خوری زندگی می کنید، تنها نیستید. داشتن NES به این معنا نیست که شما فاقد اراده هستید یا در این شرایط مقصر هستید. گزینه های درمانی برای این سندرم وجود دارد و یادگیری مدیریت علائم به طور موثر امکان پذیر است. صحبت با پزشک در مورد علائم اغلب بهترین قدم اول برای دریافت کمک است. در ادامه برخی راه های درمان شب خوری هم مطرح شده است.
گزینه های روان درمانی
روان درمانی گزینه ای برای درمان سندرم خوردن شبانه است زیرا دلایلی را که در پس آن ممکن است فردی به خوردن شبانه مشغول شود، زمان شروع آن، ترومای قابل توجه یا سایر تجربیات نامطلوب و هر گونه شرایط پزشکی زمینه ای را بررسی می کند. درمان اختلالات خوردن یک راه عالی برای کشف برخی از دلایلی است که چرا رفتارمان را انجام می دهیم، احساسی که انجام می دهیم، زمانی که مشکل شروع شد، چگونه با آن کنار می آییم و چگونه خود را برای سالم تر بودن تنظیم کنیم.
هنگام ایجاد یک برنامه درمانی برای این مشکل، مهم است که در مورد تجربیات خود با درمانگر باز و آسیب پذیر باشید. شما و درمانگرتان با هم طرحی با اهدافی دست یافتنی و واقع بینانه ارائه خواهید کرد تا به موفقیت برسید. این به این منظور کمک می کند که شما را مسئول نگه دارید و کسی را داشته باشید که با او پردازش کنید. انواع مختلفی از روش های درمانی وجود دارد که می تواند برای سندرم شب خوری مفید باشد، از جمله:
-
بازسازی شناختی
-
DBT
-
درمان مبتنی بر تروما
-
مصاحبه انگیزشی
-
فتوتراپی برای کمک به بهداشت خواب
دارو درمانی
در حالی که هیچ دارویی برای درمان سندرم شب خوری یا سایر اختلالات خوردن وجود ندارد، داروهای ضد افسردگی می توانند به تثبیت خلق و خوی شما کمک کرده و به اندازه کافی خلق و خوی شما را تنظیم کنند تا شب خوری را کاهش دهند. علاوه بر این، استفاده از ملاتونین می تواند برای تشویق خواب آرام بدون درگیر شدن در غذا خوردن در شب مفید باشد.
کمک به خود
چند نکته مفید برای غلبه بر سندرم شب خوری وجود دارد:
-
در طول روز محدودیت ایجاد نکنید: محدود کردن مصرف غذا در طول روز باعث افزایش گرسنگی و هوس در شب می شود که ممکن است دوره های خوردن شبانه را بدتر کند. خوردن وعده های غذایی و میان وعده های متعادل در طول روز به حفظ سطح قند خون ثابت و جلوگیری از گرسنگی مفرط در آینده کمک می کند.
-
انواع غذاهای سالم بخورید: مصرف طیف متنوعی از غذاهای غنی از مواد مغذی تضمین می کند که بدن شما ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی ضروری را دریافت می کند. این می تواند به تنظیم سیگنال های گرسنگی و سیری کمک کند و میل به پرخوری در شب را کاهش دهد.
-
خوردن آگاهانه و مداوم را تمرین کنید: غذا خوردن آگاهانه شامل توجه به تجربه حسی غذا خوردن است، مانند طعم، بافت و نشانه های گرسنگی. الگوهای غذایی ثابت، مانند پایبندی به وعده های غذایی منظم، می تواند به مدیریت اشتها و جلوگیری از الگوهای غذایی نامنظم شب خوری کمک کند.
-
بهداشت خواب را به خوبی رعایت کنید: ایجاد یک برنامه خواب ثابت و ایجاد یک روال خواب آرامش بخش می تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد و بیداری های شبانه را کاهش دهد، که محرک های رایج برای دوره های شبانه خوردن هستند. اقدامات خوب بهداشت خواب می تواند شامل پرهیز از کافئین و صفحه نمایش قبل از خواب و ایجاد فضایی دنج برای خواب باشد.
-
سطوح استرس خود را مدیریت کنید: استرس می تواند باعث تحریک غذا خوردن احساسی شود و الگوهای غذایی عادی را مختل کند و به NES کمک کند. یافتن راهبرد های سالم برای استرس، مانند تکنیک های تمدد اعصاب، مدیتیشن، و وقت گذاشتن برای فعالیت های سرگرم کننده می تواند از احتمال اپیزود های پرخوری شبانه جلوگیری کند.
-
در طول روز به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی منظم نه تنها باعث سلامتی می شود، بلکه خلق و خو را بهبود می بخشد و اشتها را کنترل می کند. انجام ورزش منظم در طول روز می تواند استرس را کاهش دهد، کیفیت خواب را بهبود بخشد و اشتها را تنظیم کند و شما را کمتر درگیر رفتارهای غذایی شبانه کند.
-
از نور برای کمک به تنظیم ریتم شبانه روزی خود استفاده کنید: قرار گرفتن در معرض نور طبیعی در طول روز و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی در شب می تواند به تنظیم ریتم شبانه روزی شما کمک کند. چرخه خواب و بیداری منظم ممکن است به الگوهای غذایی ثابت تر و بهبود سلامت کلی کمک کند.
سوالات متداول
1- شب خوری چیست؟
سندرم خوردن شبانه یک اختلال خوردن است که با الگوی مصرف بیش از حد غذا در شب یا پس از بیدار شدن مشخص می شود که در متن مقاله شرح داده شده است.
2- علائم شب خوری چیست؟
علائم سندرم شب خوری می تواند مانند سایر اختلالات خوردن و خواب باشد که در متن مقاله کامل توضیح داده شده است.
3- علت ابتلا به سندرم خوردن شبانه چیست؟
متخصصان بهداشتی دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث سندرم خوردن شبانه می شود اما برخی علت های احتمالی در متن مقاله شرح داده شده است.
