از مدرسه برای کودکمان یک غول بی شاخ و دم نسازیم! ترس از مدرسه از آن ترس های دردسرساز است که دودش به چشم مادر می رود! مادران زیادی در طول سال، سراسیمه به مشاوره مراجعه می کنند و می گویند که فرزندمان علاقه ای به مدرسه ندارد، خود را به مریضی می زند که مدرسه نرود و از هر راهی برای فرار از مدرسه استفاده می کند!
اینجاست که مشخص می شود ترس از مدرسه یک اختلال مهم است و اگر دقت لازم صورت نگیرد مشکلات زیادی ایجاد می کند. در این مقاله نگاه روانشناسی قوی اما به زبانی ساده را در پیش می گیریم تا ترس از مدرسه در دانش آموزان، علت و روش های درمان آن مشخص شود.
علت ترس از مدرسه در دانش آموزان چیست
ترس از مدرسه دلایل مختلفی می تواند داشت باشد که نوع فرزندپروری والدین بر می گردد، در این جا برخی از علت های ترس از مدرسه در کودکان را مشاهده می کنید.
عدم آماده بودن کودک برای حضور در جمع
یکی از دلایل ترس از مدرسه این است که خانواده تا به آن سن به شکلی زندگی کرده اند که ارتباط بسیار محدودی با افراد داشته اند و کودک تا به حال چنین فضایی با این افراد را ندیده است و ورود یکباره به چنین فضایی برای وی بسیار استرس زا و احساس امنیت در او وجود ندارد به این ترتیب ترس از مدرسه برای کودک تبدیل به یک تابو می شود و او از هر راهی استفاده می کند که خود را به محیط امن خانه برساند.
وابستگی دانش آموز به مادر
وابستگی اگر افراطی باشد در هر سنی آسیب رسان است و در سنین کودکی سطح آسیب آن بیشتر است. بسیاری از مادران می گویند که فرزندشان دوست دارند که مادر نیز در کلاس درس در کنار او حضور داشته باشد و این وابستگی بیش از حد و نگرانی بابت نبود مادر سبب ایجاد ترس از مدرسه می شود به طوری که کودک دوست دارد سریعاً خود را در آغوش مادر پیدا کند.
اضطراب اجتماعی در کودک
اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات شایع اضطرابی در کودکان است که در آن کودک شبیه بچه کانگورور شده و هنگام جدایی از مادر دچار اضطراب شدید می شود. این اختلال در صورت عدم درمان تا بزرگسالی ادامه داشته و مشکلاتی را در پی دارد.
بزرگنمایی بیش از حد از مدرسه
اینکه تا پیش از مدرسه مدام در گوش فرزند خوانده شود که مدرسه یکی از بخش های مهم زندگی او است و اگر با آن کنار نیاید از جامعه طرد می شود، یک غول بی شاخ و دم برای کودک می سازد.
تعریف و تمجید بی اساس از مدرسه
نه تفریط اثر بخش است و نه افراط! اینکه مدام به فرزند خود بگویید مدرسه پر از حس خوب است و خبری از سختی نیست سبب می شود که انتظار کودک از مدرسه بالا برود و به محض ورود به مدرسه و دیدن یک سری قوانین دچار ترس و دلهره می شود.
علائم ترس از مدرسه در کودکان
علائم ترس از مدرسه به سه دسته خفیف، متوسط و شدید دسته بندی می شود، که در این جا تعریف آن ها ارائه شده است.
1دسته خفیف ترس از مدرسه: این گروه معمولاً صبح ها سخت از خواب بیدار می شوند و سعی می کنند در زمان خوردن غذا و یا پوشیدن لباس وقت تلف کنند. این گروه به میزان نسبی ترس کودک از مدرسه دارند یعنی گاه حالشان خوب است و گاه دچار مشکل می شوند.
2دسته متوسط ترس از مدرسه: دسته دوم مربوط به کسانی است که سعی می کنند یک سری بهانه های خنده دار برای نرفتن به مدرسه بیاورند. این دسته از دانش آموزان مثلاً برای نرفتن به مدرسه دل درد یا دردهای دیگر را بهانه می کنند و وقتی در مدرسه هستند نیز سعی می کنند با دلایل دروغی سریعاً مدرسه را ترک کنند. این گروه نسبت به کتاب و درس علاقه نشان نمی دهند و خودشان را سرگرم چیزهای دیگر می کنند.
3دسته شدید ترس از مدرسه: دسته سوم از افرادی که ترس از مدرسه دارند شرایط بسیار حادی دارند. یعنی به خود آسیب می زنند که به مدرسه نروند! از سوی دیگر سعی می کنند به مدرسه خسارت وارد کنند و همه تلاش خود را می کنند که مدرسه آنها را نخواهد و به نوعی اخراج شوند. این دسته از دانش آموزان به بیماری ترس از مدرسه در حد حاد گرفتار هستند به طوری که از پنجره مدرسه فرار می کنند و یا از دروغ های ریز و درشت برای رهایی از مدرسه استفاده می کنند.
علائم ترس از مدرسه در بین کودکان فرق دارد. برخی از کودکان بسیار ساکت و گوشه گیر می شوند و برخی دیگر از کودکان کارهای خطرناک می کنند، برخی پرحرف می شوند و برخی سعی می کنند لجبازی کنند. بارها دیده شده که لجبازی کودکان بخش مهمی از علائم ترس از مدرسه است و در این زمینه نیاز است که مشاوره های لازم صورت بگیرد.
راه های درمان ترس از مدرسه در دانش آموزان چیست
دلیل ترس از مدرسه در دانش آموزان هرچه باشد نیاز به یک سری تکنیک های خاص است تا کودک خود تصمیم به تجدید نظر بگیرد:
اطمینان دهی به کودک
به کودک خود اطمینان دهید که در تیم او هستید! کودک شما ترس از مدرسه دارد و می گوید که نمی تواند چندان در مدرسه دوام آورد، به این ترتیب می توانید به او بگویید که هر زمان نیاز به شما داشت به دنبال او خواهید رفت و واقعا این کار را بکنید.
تکنیک های تشویقی
اگر فرزند شما علاقه به یک وسیله بازی خاصی دارد و یا به یک رشته ورزشی علاقه مند است به او قول بدهید که اگر مدرسه رفت اجازه خواهید داد که در رشته ورزشی مورد علاقه خود حضور داشته باشد.
اجازه تجربه ترس
بگذارید کودک کمی ترس را تجربه کند! اشکالی ندارد روزهای اول کودک با گریه و دلهره همراه است، این حس در طول زمان بررسی می شود، اگر کمتر شد یعنی مسیر درست است و باید صبور باشید و اگر بیشتر شد برای کنترل ترس کودک نیاز به مشاوره خواهد بود.
عدم پافشاری زیاد به دانش آموزان
سرنوشت دانش آموزان را به مدرسه گره نزنید! قرار نیست همه مهندس و دکتر باشند بنابراین اینکه به کودک بگویید اگر کودک شوی تو را دوست دارم احساس اضافی بودن به کودک دست می دهد.
کمک به دوستیابی کودک
به دوستیابی کودک خود کمک کنید. داشتن یک دوست خوب در همه بخش های زندگی یک نعمت است و در مدرسه نیز این شرایط حاکم است بنابراین سعی کنید از یاد نبرید که داشتن یک دوست خوب سبب می شود تا کودک شما دلیل خوبی برای حضور در مدرسه داشته باشد و نوعی انگیزه برای او محسوب می شود.
تجدید خاطرات شیرین برای کودک
تصاویر دوران مدرسه خود را به کودکتان نشان دهید! تجدید خاطرات سبب می شود که دانش آموزان بدانند که مسیر عجیب و غریبی در پیش نخواهند داشت به این ترتیب موقعیت آموزش برای آنها بهتر می شود.
کلام آخر
به طور کلی ترس از مدرسه در کودکان امری بسیار شایع است، اما نکته قابل توجه این است که دلیل این ترس را دریافته و به حل آن از روش های مختلف اقدام کنید. معمولا علت این امر فرزندپروری والدین بوده بنابراین علاوه بر ارجاع کودک به مشاوره کودک و نوجوان، خود نیز در نوع تربیت و فرزندپروری تامل و تجدید نظر کنید.
سوالات متداول
1- ✔️ علت ترس از مدرسه در دانش آموزان چیست؟
✔️ ترس از مدرسه دلایل مختلفی می تواند داشت باشد که نوع فرزندپروری والدین بر می گردد که در متن مقاله شرح داده شده است.
2- ✔️ علائم ترس از مدرسه در کودکان چیست؟
✔️ علائم ترس از مدرسه به سه دسته خفیف، متوسط و شدید دسته بندی می شود که در متن مقاله شرح داده شده است.
3- ✔️ راه های درمان ترس از مدرسه در کودکان چیست؟
✔️ دلیل ترس از مدرسه در کودک هرچه باشد نیاز به یک سری تکنیک های خاص است تا کودک خود تصمیم به تجدید نظر بگیرد که در متن مقاله مطرح شده است.
پاسخ مشاور: سلام دوست عزیز از راه های نام برده در متن مقاله استفاده کنید و یا به مشاوره کودک مراجعه کنید.
