اختلال اضطراب فراگیر چیست

برای مشاوره درمان اضطراب فراگیر

انسان به صورت طبیعی در هنگام مواجهه با موارد عدم قطعیت و یا خطر دارای اضطراب است. اگر این اضطراب به صورت مداوم به حالت های دلواپسی، نگرانی و عصبی بودن خود را نشان دهد، در این صورت می توان بیان نمود که فرد دچار اختلال اضطراب فراگیر است.

در واقع می توان گفت حدود 5 درصد مردم به این اختلال مبتلا هستند. اختلال اضطراب فراگیر در زنان تقریبا دو برابر مردان است و با بالا رفتن سن، احتمال ابتلاء فرد به این اختلال افزایش می یابد. معمولا اختلال اضطراب عامل محرکی دارد. عامل اضطراب در افراد دارای این نوع اختلال مورد ثابتی نیست و ممکن است در شرایط و زمان ها و مکان های مختلف، تغییر یابد.

اختلال اضطراب فراگیر چیست

افرادی هستند که در طول روز با استرس ها و اضطراب های زیادی رو برو می شوند، این استرس ها به گونه ای است که احساس می کنند توانایی کنترل آن را نداشته و در زندگی طبیعی شان اختلال ایجاد نموده است. به این اختلال، اختلال اضطراب فراگیر گفته می شود. برخی افراد این اختلال را با اضطراب انتظار یکی می پندارند.

بنابراین می توان به صورت دقیق تر بیان نمود که اختلال اضطراب فراگیر یعنی نگرانی نامعقول و بیش از اندازه در مورد رویداد های معمول زندگی. افراد دارای این نوع اختلال به صورت دائمی در مورد آنچه در آینده به وقوع خواهد پیوست، دارای نگرانی ها و اضطراب هایی هستند. فردی که دچار اختلال اضطراب فراگیر است نمی تواند این اضطراب را کنترل نماید و نگرانی هایش به صورت بیمارگونه فکر و روان او را درگیر می کند.

در واقع این نگرانی ها غیر آسیب زا هستند. افرادی که از این اختلال رنج می برند، در مورد هر اتفاقی بدترین فاجعه ممکن را تصور می کنند، یعنی این اضطراب ها و نگرانی ها با فاجعه انگاری ارتباط مستقیمی دارد و فرد تصور می کند که این اتفاق می تواند برای او تبدیل به فاجعه ای دردناک و بزرگ شود. به طور مثال یک فرد دارای اختلال اضطراب منتظر کسی است که قرار است ساعت 9 به منزل او بیاید، حال اگر طرف مقابل حتی 10 دقیقه هم تاخیر داشته باشد،

فرد دارای اختلال بدترین تصور ها را در مورد طرف مقابل اش خواهد داشت و گمان می کند که او تصادف کرده است یا دچار مشکل بسیار بزرگی شده است، به عبارتی گمان می کند که برای او فاجعه ای رخ داده است. این اختلال سیر مزمنی داشته و ممکن است ماه ها یا سال ها در فردی وجود داشته باشد. اگر شما نیز دارای چنین حالاتی هستید و هر لحظه تصور می کنید که ممکن است اتفاق فاجعه باری به وقوع بپیوندد و از آنچه در آینده رخ خواهد داد، هراس دارید در واقع می توان گفت شما دارای اختلال اضطراب فراگیر هستید.

علائم اختلال اضطراب فراگیر چیست

اختلال اضطراب فراگیر دارای مشکلات روحی و روانی بسیاری است و علاوه بر روح و روان بر روی بدن نیز تاثیراتی می گذارد، فرد دارای این اختلال، نمی تواند بر روی موضوعات مختلف تمرکز داشته باشد، دچار خستگی زودرس و بی قراری می شود و شب ها نمی تواند به راحتی بخوابد و از بی خوابی رنج می برد.

نشانه های بدنی این مشکل نیز می تواند مواردی همچون خشکی دهان، ناراحتی معده، تپش قلب، تعریق زیاد، لرزش دست، و پرخاشگری را در بر می گیرد. اگر اختلال اضطراب فراگیر به صورت طولانی مدت ادامه پیدا کند، فرد را در معرض حمله های قلبی قرار داده و احتمال ابتلاء او به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. افسردگی نیز یکی دیگر از علائم و اثرات ناشی از اختلال اضطراب است. در ادامه چند مورد از این علائم را بیان نموده و در مورد آن ها به صورت مختصر توضیح می دهیم:

نگرانی مفرط:

اگر نگرانی مفرط به صورت روزانه با فرد همراه باشد و این نگرانی در بسیاری از موارد بدون دلیل باشد، می توان گفت از علائم اضطراب فراگیر است. البته باید دقت نمود که این نگرانی حداقل 6 ماه به طول بیانجامد.

آشفتگی مداوم و بر انگیختگی:

علائم آشفتگی در این نوع اختلال مدت زمان طولانی تری با فرد همراه خواهد بود و فرد دارای اختلال اضطراب حالت هایی مثل عرق شدید، لرزش دست ها و بدن، ضربان قلب سریع و خشکی دهان را تجربه خواهد کرد.

بی قراری:

احساس بی قراری علائمی مشترک در تمامی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نیست اما می تواند به عنوان نشانه ای برای برخی از افراد در نظر گرفته شود. این علامت در کودکان و نوجوانان خود را بیشتر از بقیه افراد نشان خواهد داد.

خستگی:

اضطراب و استرس بیش از حد فرد را به راحتی دچار خستگی مفرط می کند.

علت اختلال اضطراب فراگیر

دلایل بسیار متنوع محیطی و فردی می تواند منجر به بروز اختلال اضطراب فراگیر شود و تنها یک دلیل در آن دخیل نیست، در این جا برخی از دلایل رایج آن مطرح شده است.

فعالیت بیش از حد مکانیسم های مربوط به ترس:

علت اختلال اضطراب فراگیر به دلیل فعالیت زیاد و خارج از کنترل مکانیسم های مربوط به ترس مثل جنگ است.

تجربه های زندگی:

علت اختلال اضطراب می تواند ریشه در خاطرات گذشته فرد داشته باشد. اگر فردی دائما در شرایطی استرسی قرار گرفته باشد، در واقع این ترس و واکنش به آن در او نهادینه شده و هر روزه به آن فکر می کند و با آن درگیر است.

خجالتی بودن:

یکی دیگر از مواردی که زمینه ی بروز اختلالات اضطرابی را در فرد افزایش می دهد، خجالتی بودن فرد است.

زمینه ژنتیک:

گاه این اختلال می تواند زمینه ژنتیکی داشته و معمولا در خانواده هایی که فرد دارای اختلال اضطراب فراگیر است می توان موارد مشابه دیگری نیز پیدا نمود.

اضطراب فراگیر

عوامل محیطی:

فشار های عصبی موجود در محیط زندگی فرد می تواند زمینه بروز این نوع اختلال را فراهم آورده و یا آن را تشدید نماید.

مصرف مواد مخدر:

مصرف موادی مثل الکل، نیکوتین، کافئین و یا ترک مواد مخدر نیز اختلالات اضطرابی را تشدید می کند.

فعل و انفعالات شیمیایی مغز:

اگر مسیر هایی که قسمت های خاصی از مغز را به هم وصل می کنند، عملکرد درستی نداشته باشند، می تواند زمینه بروز این اختلال را فراهم آورد.

درمان اختلال اضطراب فراگیر چیست

برای درمان اضطراب فراگیر معمولا از روش های درمان دارویی و روش های درمان شناختی و رفتاری به صورت ترکیبی استفاده می شود. در ادامه این روش ها مورد بررسی قرار می گیرد.

درمان دارویی:

در حال حاضر داروهای بسیاری وجود دارند که موجب کنترل و کاهش اضطراب می شود. این دارو ها عوارضی را با خود به همراه دارند. معمولا داروهایی که برای کاهش اختلال اضطراب فراگیر مورد استفاده قرار می گیرند، اعتیاد آور بوده و در عملکرد حافظه و تمرکز اختلالاتی به وجود می آورد، در نتیجه از مصرف طولانی مدت این دارو های ضد اضطراب خودداری شده و فقط به صورت کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرند.

از معروف ترین دارو ها برای کاهش اضطراب بنزودیازپین است که معمولا توسط پزشکان به عنوان داروی آرامش بخش و یا خواب آور تجویز می شود. باید دقت نمود که از مصرف خود سرانه ی این دارو ها باید خودداری شود و مصرف آن ها فقط بر اساس تجویز پزشک صورت گیرد. علاوه بر داروی بالا، می توان به مواردی مثل زاناکس، والیوم و آتیوان اشاره نمود. دارو های ضد افسردگی نیز از دیگر عوامل موثر در درمان اختلال اضطراب فراگیر است.

درمان های شناختی و رفتاری:

این نوع درمان ها به کنترل افکار استرس زا و علائم جسمانی ناشی از اضطراب کمک می کند. درمان های شناختی و رفتاری به فرد کمک کرده تا نگاه واقع بینانه تری به مسائل و اتفاقات روزانه داشته باشد و فرد بتواند افکار نادرست را کنترل نموده و آن ها را محدود کند.

فعالیت های دیگری مثل هیپنوتیزم، تنفس عمیق و تکنیک های آرامش بخشی موارد دیگری است که در درمان این نوع اختلال تاثیر زیادی دارد. به طور کلی مراجعه به یک روانشناس و یا روان پزشک می تواند تا حد زیادی این اختلالات را از بین برده و یا کنترل نماید و به درمان فرد کمک بسیاری کند.