حتما برای شما هم پیش آمده که دیده اید فرزندی مدام نیاز به حمایت دارد و اینجاست که معنای دلبستگی در کودکان مشخص می شود. دلبستگی در کودکان بیشتر به این صورت ارزیابی می شود که کودک نیاز به مراقبت های اولیه پیدا می کند و می بایست در کنار فردی قرار بگیرد که در کنار او آرامش دارد.
در واقع وقتی از منبع وابستگی و دلبستگی خود دور می شود احساس خطر در او شکل می گیرد و در نهایت ترسی در وجود او دیده می شود. دلبستگی در کودکان یک نوع پیوند عاطفی عمیق است که معمولاً از خردسالی آغا شده و در نهایت تا نوجوانی نیز به طول می انجامد. بارها دیده شده که شخص در بزرگسالی نیز در دلبستگی است.
دلبستگی در کودکان چیست
شاید بهتر باشد در ابتدا تعریف درستی از دلبستگی در کودکان داشته باشیم. کودک از لحظه ای که به دنیا می آید نیاز به غذا و رسیدگی دارد. او ارتباط نزدیک با مادر خود دارد و تربیت از نوزادی و به طور کلی مراقبت های اولیه برای او در اولویت است. این رویکرد به قدری در پیرامون او دیده می شود که در نهایت سبب می شود تا سبک زندگی کودک به شکل دیگری پیش برود.
دلبستگی در کودکان زیر دو سال جنبه تکاملی دارد و سبب می شود که راه زندگی شان شکل بگیرد به این ترتیب بسیار مهم است که به رفتارهای تقویت کننده کودک اهمیت داده شود. نکته ای که باید بدانید این است که به طور کلی کودکان با ابزار رفتارهای تقویت کننده خود سعی می کنند به شخص مقابل اطلاع دهند که نیاز به حمایت دارند. آن ها گریه می کنند، می خندند و یا حرکات بانمک از خود نشان می دهند.
این ارتباط اولیه نقش مهمی در سرنوشت کودکان دارد. دلبستگی در کودکان نوعی پیوند عاطفی قوی محسوب می شود که معمولاً با والدین شکل می شود و پس از 6 ماهگی قوی تر می شود. این رویکرد سبب می شود تا کودک امنیت را تجربه کند و در نهایت بتواند دنیای بیرونی را بهتر کشف نماید.
وقتی دلبستگی در کودکان با مراقبت اولیه صورت بگیرد روابط بعدی کودک تضمین خواهد شد و در نهایت روحیه هیجانی کودک کنترل می شود و می تواند دنیای بیرون خود را بهتر بشناسد. سبک های دلبستگی کودک بسیار متفاوت است به طوری که برخی از آنها مربوط به به منابع درون فردی می شود و در نهایت سطح تنش را تعدیل می کند. این موضوع سبب می شود تا اثرات منفی تنش های زندگی کاهش یابد.
معمولاً رویکرد دلبستگی بین کودک و مادران شاغل به شکل دیگری پیش می رود و نیاز است که فرد یا گروه دیگری نقش مادر را ایفا کنند. این موضوع سبب ایجاد نا امنی در کودکان می شود و فرایند دلبستگی در کودکان به طور دقیق و درست شکل نمی گیرد.
سبک های دلبستگی در کودکان
دلبستگی در کودکان سبک های مختلفی دارد و این دسته بندی به واسطه سطح کیفیت ارتباط والدین با کودک ایجاد می شود. به طور کلی برای بررسی سبک های دلبستگی در کودکان می بایست ایمنی دلبستگی سنجیده شود.
دلبستگی ایمن:
دلبستگی ایمن یکی از سبک های دلبستگی در کودکان است به این ترتیب که کودک در زمان نبود مادر شکایت زیادی ندارد و در زمان بازگشت مادر نیز خوشحال به بازی خود ادامه خواهد داد. وجود دلبستگی ایمن کودکان با والدین سبب می شود که محبت و مراقبت به صورت کاملاً دقیق و حرفه ای ایجاد شود و این موضوع کمک می کند تا والدین بتوانند همه نیازهای عاطفی کودک را ارضا نمایند.
کودکان در چنین شرایطی در بزرگسالی وارد دنیای روابط سالم می شوند. در واقع در دلبستگی ایمن شرایط به این صورت است که وقتی مادر حضور دارد کودک احساس اطمینان می کند. این رویکرد سبب می شود تا بتواند رشد بهتری داشته باشد و برای دنیای بیرون آماده تر باشد.
دلبستگی نا ایمن:
این مدل از دلبستگی در کودکان بسیار آسیب رسان است و در نهایت سبب اختلالات روانی خواهد شد. در چنین حالتی کودک هیچ علاقه ای برای برقراری ارتباط با سایر افراد ندارد و در نهایت نیازهای خود را با درماندگی اعلام می کند.
دلبستگی مقاوم:
این دسته از کودکان ترس از جدایی از والد دارند و این موضوع سبب می شود تا لذت کافی از زندگی نبرند. اگر دیده اید کودکی در هر راستا به مادر خود چسبیده است او دچار دلبستگی مقاوم است و در بسیاری مواقع دچار اضطراب جدایی می شوند.
دلبستگی اجتنابی:
این دلبستگی در کودکان دقیقاً برعکس عمل می کند، یعنی کودک احساس خوبی نسبت به والدین خود ندارد و به آنها بسیار مشکوک است این رویکرد سبب می شود که احساس جدایی طلبی در او ایجاد شود. در چنین حالتی کودک علاقه ای به حضور شما ندارد و حتی نبود شما برای او مشکلی ایجاد نمی کند. مثلاً اگر کودک تنها گذاشته شود هیچ اعتراضی نخواهد داشت و پس از بازگشت به سوی او، اعتنایی نخواهد کرد. این حالت زمانی رخ می دهد که مراقبت کننده به قدری سخت گیر است که نبود او آرامش بیشتری در کودک ایجاد می کند به طوری که احساس آزادی به کودک دست می دهد. این کودکان در بزرگسالی بسیار مشکل پیدا خواهند کرد.
مراحل دلبستگی کودک
مراحل دلبستگی کودک معمولاً یکسان است اما به طور کلی یک سری فاکتورهای مهم وجود دارد که سبب می شود دلبستگی کودکان سمت و سوی دیگری پیدا کند.
1فرصت برقراری رابطه:
اولین مرحله از دلبستگی در کودکان به این صورت است که کودک سعی می کند از هر فرصتی برای برقرار کردن ارتباط نزدیک استفاده کند. البته در این گاه کمیت ارتباط بین والدین و شخص مهم زندگی اهمیت زیادی دارد.
2کیفیت مراقبت:
مرحله دیگر که یکی از مهمترین مراحل دلبستگی در کودکان محسوب می شود به این صورت است که مراقبت می بایست دلسوزانه صورت بگیرد و از کودک به درستی نگهداری شود. بررسی ها نشان می دهد که کودکان دلبسته ناایمن، از سوی والدین خود حمایت لازم و باکیفیت دریافت نکرده اند و این موضوع سبب شده تا روحیه خوبی نداشته باشند. مادرانی که اغلب اوقات افسرده هستند از نظر کیفیت دلبستگی برای کودکان مشکل ایجاد می کنند.
3خصوصیات کودک و والد:
وقتی صحبت از دلبستگی است یعنی رابطه ای که بین دو شخص شکل می گیرد بنابراین خصوصیات هر دو شخص اهمیت زیادی دارد.
4موقعیت خانواده:
شرایط زندگی و خانواده روی دلبستگی کودک اهمیت زیادی دارد و این رویکرد سبب می شود تا دلبستگی در کودکان به درستی شکل نگیرد مثلاً بانوان شاغل معمولاً درگیر استرس شغلی و مشغله کاری هستند و در نهایت ایمنی کودک را دچار مشکل می کنند.
دقت شود که عدم اعتماد دلبستگی در کودکان را دچار مشکل می کند بنابراین فرایند دلبستگی باید به صورتی دنیا شود که مشکلاتی ایجاد نکند. اینطور که ارزیابی ها نشان می دهد این دنیا پر از اتفاق های خطرناک است و اگر همه چیز سنجیده نباشد آسیب رسان خواهد بود. سبک دلبستگی کودک معمولاً متفاوت است. کودکان باید بتوانند دلبستگی سالم با والدین خود داشته باشند در غیر این صورت آسیب بسیار زیادی متوجه آنها خواهد شد و سبب بروز مشکلات زیادی می شود.
سوالات متداول
1- ✔️ دلبستگی در کودکان چیست؟
✔️ دلبستگی در کودکان بیشتر به این صورت ارزیابی می شود که کودک نیاز به مراقبت های اولیه پیدا می کند که در متن مقاله شرح داده شده است.
2- ✔️ سبک های دلبستگی در کودکان چیست؟
✔️ دلبستگی در کودکان سبک های مختلف ایمن و نا ایمن دارد که به نحوه فرزند پروری مادر وابسته بوده و در متن مقاله توضیح داده شده است.
3- ✔️ مراحل دلبستگی کودک چیست؟
✔️ مراحل دلبستگی کودک معمولاً یکسان است اما به طور کلی یک سری فاکتورهای مهم وجود دارد که در متن مقاله مطرح شده است.
پاسخ مشاور: بستگی به سن او داشته در مرحله ای از رشد وابستگی به پدر بیشتر می شود
