پارکینسون چیست

بیماری پارکینسون مربوط به یک اختلال عصبی می شود و درمان پارکینسون بر اساس شرایط بیمار ارزیابی می شود. این بیماری مربوط به یک منطقه خاص در مغز است. در واقع در این اختلال عصبی روی نورون های تولید کننده دوپامین اثر می گذارد و در نهایت حرکت بدن با اختلال و مشکل روبرو می شود.

برای اینکه درمان پارکینسون به درستی صورت بگیرد، نیاز است که وضعیت دقیق این بیماری مشخص شود علائم آن شناخته شود و در نهایت روش های درمان به شکل دقیق دنبال شود. اگر بپرسید بیماری پارکینسون درمان قطعی دارد باید بگوییم: هم بله و هم خیر!

بیماری پارکینسون چیست

پارکینسون نوعی اختلال عصبی محسوب می شود که به شکل پیشرونده روی سیستم عصبی تاثیر می گذارد و در نهایت سبب می شود که شخص نتواند حرکت درستی داشته باشد و علائم وی آرام آرام آغاز می شود. مثلاَ شخص احساس لرزش کمی در یک دست خود می کند و به طور کلی متوجه می شود که این بیماری اغاز شده است و حرکت خشک و کند خواهد شد.

در مرحله اولیه، بیماری پارکینسون حالت چهره را تغییر نمی دهد و یا بسیار کم تغییر می دهد اما اگر این بیماری گسترش بیشتری داشته باشد در نهایت سبب می شود که از روی ظاهر نیز بسیاری از موارد مشخص شود. درمان پارکینسون گاه توسط دارو صورت می گیرد.

گاهی اوقات این بیماری قابل درمان نیست اما اگر در زمان درستی به آن دقت شود و علائم و نشانه ها دقیق ارزیابی شود می توان به درمان پارکینسون امیدوار بود. گاه پزشک متخصص مغز و اعصاب برای اینکه منطقه خاصی از مغز را تنظیم کند تجویز جراحی می کند.

این بیماری بعد از آلزایمر معمولاً بیشترین آمار را در بین افراد دارد و سبب تخریب اعصاب نیز می شود. به طور کلی بیماری پارکینسون از بیماری های نورولوژیک محسوب می شود و فرد را مبتلا به مشکلات خاصی می کند به طوری سبب می شود که توانایی جسمی و روحی در شخص کاهش یابد و مشکلات زیادی ایجاد شود.

سیر بیماری پارکینسون تا حد زیادی پیشرونده است و در نهایت سبب می شود که عملکرد فردی شخص کاهش یابد. این بیماری به اختصار به صورت PD نمایش داده می شود و در نهایت سبب می شود که مغز بخشی از سیستم اعصاب را درگیر کند. ساقه مغز بخشی از مغز محسوب می شود که در قسمت زیری قرار دارد و خود مغز میانی و پل مغزی را درگیر می کند.

در داخل ساقه مغز یک منطقه کوچکی وجود دارد که ماده سیاه نامیده شه و در نهایت برای تنظیم حرکات بدن نقش بسیار مهمی دارد. در این بیماری سلول ها دیگر نمی توانند ساخت دوپامین را متوقف سازند و در نهایت دوپامین در مغز کاهش می یابد.

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون زمانی که متوجه بیماری خود می شوند، از نظر روحی دچار دگرگونی شده و عوارضی مثل انکار، افسردگی، استرس و اضطراب به سراغ آن ها می آید. از دلایلی که این اختلال مورد توجه روانشناسان نیز هست، بروز حالات روانی همراه با بیماری پارکینسون است.

حتما بخوانید: علائم بیماری آلزایمر

 

 

علائم پارکینسون چیست

وقتی نشانه های پارکینسون را بشناسیم بهتر می توانیم با آن کنار بیاییم و به نوعی یاد می گیریم که چطور پروسه درمان پارکینسون را به شکل استاندارد دنبال کنیم اما نیاز است در ابتدای کار بررسی کنیم که پارکینسون چه علائم خاصی دارد و آنها را بشناسیم.

1آهسته شدن حرکات:

کسانی که درگیر بیماری پارکینسون هستند زمانی که این بیماری پیشرفت می کند، متوجه می شوند که حرکات دست و پا دیگر مانند سابق نیست و تا حد زیادی کند شده است و به طور کلی کارهای ساده با دشواری انجام می شود و بسیار وقت گیر است. در زمان راه رفتن، قدم ها کوتاه تر می شود و این رویکرد تا جایی ادامه پیدا می کند که شخص پای خود را روی زمین می کشد.

2سفتی عضلات:

یکی دیگر از نشانه های پارکینسون این است که عضلات بدن سفت می شوند و تا حدودی دردناک هستند. یعنی دامنه حرکت بیمار تا حد زیادی محدود می شود و این موضوع دردسر ساز است.

3عدم تعادل:

اختلال در وضعیت تعادل از دیگر نشانه های مربوط به بیماری پارکینسون است و مشکلات خاص خود را به دنبال دارد به طوری که بدن شخص خمیده می شود و تعادل وی بهم می خورد.

4عدم توانایی در انجام حرکت خودکار:

مثلاً شخص در چشمک زدن و لبخند زدن و تکان دادن دست ها دچار مشکل می شود و این رویکرد برای وی ادامه دار خواهد بود.

5تغییر در وضعیت صحبت کردن:

شخصی که درگیر بیماری پارکینسون شده است نمی تواند بسیاری از حروف و کلام را به درستی تکرار کند او با مکث صحبت می کند و در نهایت صدای او آهسته می شود و یکنواختی صدا از بین می رود.

6تغییر در نوشتن:

اگر وضعیت بیمار به حدی برسد که نوشتن برای وی بسیار سخت باشد دستخط او ممکن است از حالت ممکن ریزتر شود و در نهایت بسیار مهم است که درمان پارکینسون به خوبی صورت بگیرد.

حتما بخوانید: زوال عقل چیست

علت پارکینسون چیست

تا به اینجای کار نشانه های بیماری پارکینسون را شناختیم اما حالا نوبت به این است که بررسی کنیم علت اصلی پارکینسون چیست و چرا شخص درگیر این بیماری می شود.

این بیماری به واسطه از بین رفتن سلول های عصبی در بخشی از مغز صورت می گیرد که مشهور به ماده سیاه هستند. سلول های عصبی وظیفه دارند که تولید ماده شیمیایی به اسم دوپامین را برعهده بگیرند.

ژنتیک:

یکی از دلایل پارکینسون عوامل ژنتیکی است. شاید بپرسید که چطور می شود برخی از افراد به این بیماری حساس تر باشند. حقیقت این است که هنوز پاسخ به این سوال مشخص نیست. بیماری پارکینسون به طور کلی ناشی از انتقال ژن های معیوب توسط مادلین است و به طور کلی ارثی خواهد بود اما درصد وراثت آن کم است.

محیط:

از دیگر عواملی که سبب بروز پارکینسون می شود، فاکتورهای محیطی است. معمولاً استفاده از سم های دفع آفات، علف کش ها در کشاورزی و ... از مواردی است که سبب می شود سلول های عصبی از بین بروند.

استفاده از برخی داروها:

گاه استفاده طولانی مدت از داروهای ضد روان پریشی سبب بروز پارکینسون می شود و اگر دارو قطع شود شاید درمان پارکینسون بهتر شود و وضعیت شخص رو به بهبودی پیش برود.

بیماری های عروق مغزی:

حقیقت امر این است که سکته های کوچک در افراد سبب می شود که برخی از قسمت های مغزی دچار مرگ شوند و در نهایت این موضوع سبب می شود تا پارکینسون بیشتر شود.

اتفاقات بد عصبی:

یکی از مواردی که سبب بروز پارکینسون در شخص می شود به طور کلی رویکرد بد عصبی است به طوری که شخص درگیر اتفاق بدی می شود و این اتفاق برای او بسیار مشکل ساز خواهد شد و در نهایت سبب بروز بیماری پارکینسون شده و اگر دیر شود درمان پارکینسون به شخصی صورت می گیرد.

حتما بخوانید: انواع بیماری روانی

درمان پارکینسون

برای درمان پارکینسون می بایست در ابتدا مشخص کرد که علائم پارکینسون چیست و چقدر آن در خصوص این بیماری صحیح است سپس می بایست علت را مشخص کرد و در نهایت سطح بیماری را تشخیص داد، پس از آن درمان پارکینسون آغاز می شود و مسیر درستی را در پیش می گیرد.

روان درمانی

به دلیل بروز اختلالات و مشکلات روانی ناشی از این اختلال مانند افسردگی یا بی خوابی، روان درمانی به صورت درمان شناختی-رفتاری، گروه درمانی، درمان بین فردی و رفتار درمانی نیز در کنار سایر درمان ها پیشنهاد می شود.

دارو درمانی:

در صورتی که بیماری پارکینسون هنوز در گام های اول خود باشد با دارو درمان می شود. دارو سبب می شود تا سلول های باقیمانده در جسم سیاه برای ایجاد دوپامین بیشتر تحریک شوند و در نهایت استیل کولین را مهار می کند و سبب تعادل در مغز می شود.

عمل جراحی:

در بیماری پارکینسون، دارو ها سبب می شوند که کیفیت خوب زندگی حفظ شود. به طور کلی پیشرفت این اختلال سبب می شود که شخص نسبت به روش های درمانی دچار تغییر و تحول شود و نوسانات حرکتی را دنبال کند. در چنین حالتی جراحان مغز و اعصاب با کار روی ساختارهای عمیق مغز می توانند یک سری حرکات غیر ارادی را تسکین دهند.

پالیدوتومی:

در صورتی که شخص درگیر بیماری پارکینسون تهاجمی است و درمان پارکینسون با دارو به نتیجه نرسیده است از این روش استفاده می شود. در این روش از یک کاوشگر استفاده می شود که ناحیه بسیار کوچکی از مغز را اندازه گیری می کند و در نهایت سبب کنترل حرکت افراد خواهد شد.

تالاموتومی:

این روش برای کسانی مناسب است که درگیر لرزش دست هستند و به واسطه لرزش دست نمی توانند فعالیت های روزانه خود را انجام دهند. در نهایت تالاموتومی نمی توانند سبب درمان پارکینسون به طور کلی شود.

تحریک مغز عمیق:

این روش نوعی جایگزین برای پالیدوتومی و تالاموتومی ارائه می دهد و شامل یک سری الکترود های کوچک می شود که بخش های عمیق مغز را درگیر می کند. برای درمان پارکینسون این روش تا حد زیادی نتیجه بخش است و سبب می شود که تعادل در پیام های کنترل در مغز به شکل کامل کنترل شود.

حتما بخوانید: عوارض قرص های افسردگی

 

 

 

سوالات متداول

1- ✔️ پارکینسون چیست؟

✔️​ پارکینسون نوعی اختلال عصبی محسوب می شود که به شکل پیشرونده روی سیستم عصبی تاثیر می گذارد و در متن مقاله شرح داده شده است.

2- ✔️ علائم پارکینسون چیست؟

✔️ وقتی علائم و نشانه های پارکینسون را بشناسیم بهتر می توانیم با آن کنار بیاییم که در متن مقاله توضیح آن ارائه شده است.

3- ✔️ درمان پارکینسون چیست؟

✔️ برای درمان پارکینسون می بایست در ابتدا مشخص کرد که علائم پارکینسون چیست که در متن مقاله شرح داده شده است.