روانکاوی چیست

روانکاوی هم به یک نظریه و هم به نوعی درمان اشاره دارد که بر این باور است که همه افراد دارای افکار، احساسات، خواسته ها و خاطرات ناخودآگاه هستند. طبق گفته انجمن روانکاوی آمریکا (APA)، روانکاوی می تواند به افراد کمک کند تا با کشف انگیزه های ناشناخته پنهان در ناخودآگاه، خود را درک کنند.

در روان درمانی، افراد می توانند با کشف احساسات، خواسته ها، خاطرات و عوامل استرس زا که می توانند منجر به مشکلات روانی شوند، احساس امنیت کنند. تحقیقات نشان داده است که خود آزمایی مورد استفاده در فرآیند روانکاوی می تواند به رشد عاطفی طولانی مدت کمک کند. در این مقاله در مورد روانکاوی اطلاعات کاملی ارائه شده است.

روانکاوی چیست

روانکاوی، روشی برای درمان اختلالات روانی، شکل گرفته توسط نظریه روانکاوی، که بر فرآیند های ذهنی ناخودآگاه تاکید دارد و گاهی اوقات به عنوان «روانشناسی عمقی» توصیف می شود. جنبش روانکاوی از مشاهدات بالینی و فرمول بندی‌ های روانپزشک اتریشی زیگموند فروید که اصطلاح روانکاوی را ابداع کرد، سرچشمه گرفت. در طول دهه 1890، فروید با پزشک و فیزیولوژیست اتریشی یوزف بروئر در مطالعات بیماران روان رنجور تحت هیپنوتیزم کار کرد. فروید و برویر مشاهده کردند که وقتی منابع ایده ها و تکانه های بیماران در طول حالت هیپنوتیزم به خودآگاه می آیند، بیماران بهبود می یابند.

فروید با مشاهده اینکه اکثر بیماران بدون هیپنوتیزم آزادانه صحبت می کنند، تکنیک تداعی آزاد ایده ها را ارائه داد. بیمار تشویق شد تا هر چیزی را که به ذهنش می رسد، بدون در نظر گرفتن ارتباط یا مناسب بودن آن بیان کند. فروید با اشاره به این که گاهی اوقات بیماران در ایجاد تداعی آزاد با مشکل مواجه می شوند، به این نتیجه رسید که برخی از تجربیات دردناک سرکوب می شوند یا از آگاهی دور می شوند.

فروید خاطر نشان کرد که در اکثر بیمارانی که در اوایل تمرین او مشاهده شده اند، رویداد هایی که اغلب سرکوب شده اند مربوط به تجارب جنسی ناراحت کننده بوده اند. بنابراین او این فرضیه را مطرح کرد که اضطراب پیامد انرژی سرکوب شده (لیبیدو) متصل به تمایلات جنسی است. انرژی سرکوب شده در علائم مختلفی که به عنوان مکانیسم های دفاعی روانی عمل می کردند، بیان شد. فروید و پیروانش بعدا مفهوم اضطراب را به گونه ای گسترش دادند که شامل احساس ترس، گناه، و شرم ناشی از تخیلات پرخاشگری و خصومت و ترس از تنهایی ناشی از جدایی از فردی است که فرد مبتلا به او وابسته است.

تکنیک تداعی آزاد فروید ابزاری برای مطالعه معانی رویا ها، لغزش های زبان، فراموشی و سایر اشتباهات و خطاهای زندگی روزمره در اختیار او قرار داد. از این تحقیقات، او به مفهوم جدیدی از ساختار شخصیت هدایت شد، یعنی نهاد، من و فرامن مخزن ناخودآگاه انگیزه ها و انگیزه های ناشی از پس زمینه ژنتیکی و مربوط به حفظ و تکثیر حیات است. به گفته فروید، من در سطوح آگاهانه و پیش آگاهانه بخش خودآگاه عمل می کند. این بخشی از شخصیت است که به وظایف واقعیت مربوط می شود: ادراک، شناخت و اقدامات اجرایی. در فرامن آرمان ها و ارزش های فرد از محیط زیست و آداب خانواده و جامعه نهفته است. فرامن به عنوان یک سانسور در عملکردهای ایگو عمل می کند.

در چارچوب فرویدی، تعارضات بین سه ساختار شخصیت سرکوب شده و منجر به برانگیختن اضطراب می شود. با ایجاد مکانیسم های دفاعی که از طریق تاثیرات خانوادگی و فرهنگی آموخته می شود، فرد مستقیما از تجربه اضطراب محافظت می شود. این مکانیسم ها زمانی آسیب می رسانند که از پیگیری رضایت های زندگی در یک جامعه جلوگیری کنند.

فروید معتقد بود که وابستگی عاطفی بیمار به تحلیلگر نشان دهنده انتقال رابطه بیمار با والدین یا شخصیت های مهم والدین است. فروید معتقد بود که آن احساسات قوی که به طور ناخودآگاه به تحلیلگر داده می شود، بر ظرفیت بیمار برای ایجاد تداعی آزاد تاثیر می گذارد. فروید با درمان عینی این پاسخ ها و مقاومت هایی که برانگیختند و با واداشتن بیمار به تجزیه و تحلیل منشا آن احساسات، به این نتیجه رسید که تحلیل انتقال و مقاومت بیمار در برابر تحلیل آن، راه های کلیدی درمان روانکاوی است.

حتما بخوانید: خود هیپنوتیزم چیست

 

 

پیشرفت روانکاوی

روانکاوی ابتدا یک نظریه بود و الان یک درمان نیز هست. این نوعی رویکرد است که برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود. این نوع درمان آگاهی از الگو های ناخودآگاه، غیر مولد و تکرار شونده از احساسات و رفتار را ارتقا می دهد. این به بخش های ناخودآگاه قبلی خود اجازه می دهد تا برای ترویج شفا، احساسات و رفتار سالم و بیان خلاقانه گرد هم آیند.

روانکاوی توسط زیگموند فروید توسعه یافت که با انتقادات زیادی بر سر کار و نظریه های خود مواجه شد. با این حال، روانکاوی برای درمان امروزی بسیار تاثیرگذار بود. رویکرد فروید به درمان و این ایده که بیماری روانی قابل درمان است، مفهوم مهمی بود. این ایده که صحبت کردن در مورد مشکلات شما می تواند به شما کمک کند احساس آرامش کنید، به شدت بر رویکرد فعلی برای درمان بیماری های روانی تاثیر گذاشت.

حتما بخوانید: بیمار روانی

هدف روانکاوی

روانکاوی یک تخصص در روانشناسی است. این با سایر تخصص ها در دانش و رویکرد های درمانی فشرده که از آن پشتیبانی می کند متفاوت است. هدف روانکاوی تغییر و اصلاح بخش های ساختاری استدلال عاطفی و شخصیت شماست. یک روانکاو از تکنیک های مختلف استفاده می کند تا شما را تشویق کند که به این فکر کنید که چرا به شیوه های خاصی عمل می کنید و رفتار می کنید. روانکاوان همچنین شما را وادار می کنند که به معنای پشت علائم خود فکر کنید. در روانکاوی فروید، بیماران به لکه های جوهر، تداعی آزاد، تحلیل رویا و تحلیل مقاومت و انتقال نگاه می کنند و آن را با کمک تفسیر می کنند.

یک روانکاو ممکن است مراحل زیر را انجام دهد:

1عملکرد شناختی و عاطفی را ارزیابی کند.

2قرار ملاقات های منظمی را که توسط تحلیلگر و بیمار تعیین می شود، اداره کند.

3روی مسائل حد و مرزی تمرکز کند.

4روابط مهم حال و گذشته را بررسی کند.

5معنای نمادین پشت علائم عاطفی و جسمی را ببیند.

به طور سنتی، روانکاوی می تواند به سال ها درمان نیاز داشته باشد. این به این دلیل است که روانکاو می تواند رفتار چالش برانگیز و مکانیسم های مقابله ای را درک کند و به حل آن کمک کند. دلیل جلسات طولانی مدت نیز کمک به بیمار خود برای بازیابی ارتباطات عاطفی از دست رفته، ترک روابط ناسالم و سازگاری موثر با وضعیت فعلی خود است.

درمانگران روانکاوی بر اساس نیاز بیمار، طول درمان را تعیین می کنند. این می تواند یک یا دو بار در هفته باشد و می تواند چندین هفته طول بکشد. هنوز مواردی وجود دارد که درمان چندین سال طول می کشد. هدف این است که مطمئن شوند بیماران خود را بهتر درک می کنند تا بتوانند از تکرار الگوهای قدیمی خودداری کنند و بهبود پیدا کنند.

حتما بخوانید: شاخه های روانشناسی

تاریخچه روانکاوی

بسیاری از مشاهدات و نظریه های فروید بر اساس موارد بالینی و مطالعات موردی بود. این امر تعمیم یافته های او را به جمعیت بزرگتر دشوار می کرد. با این حال، نظریات فروید نحوه تفکر ما در مورد ذهن و رفتار انسان را تغییر داد و اثری ماندگار در روانشناسی و فرهنگ بر جای گذاشت. نظریه های فروید در مورد مراحل روانی-جنسی، ناخودآگاه و نمادگرایی رویا هنوز هم در بین روانشناسان و هم در بین مردم عادی محبوب هستند، اما دیگران به کار او با شک و تردید نگاه می کنند. امروزه روانکاوی شامل موارد زیر است:

روانکاوی کاربردی (که اصول روانکاوی را برای مطالعه هنر، ادبیات و شرایط و موقعیت های دنیای واقعی به کار می برد)

روانکاوی عصبی (که علوم اعصاب را در موضوعات روانکاوی مانند رویا ها و سرکوب به کار می برد)

درمان روانکاوی

اگرچه رویکرد های سنتی فرویدی مورد توجه قرار نگرفته است، رویکرد های مدرن در درمان روانکاوی بر رویکردی همدلانه و غیر قضاوتی تاکید دارند.

نقاط قوت و ضعف روانکاوی چیست

در طول اوایل قرن بیستم، تاثیر روانکاوی افزایش یافت. با این حال بدون منتقد نبود. روانکاوی علیرغم ایراداتش همچنان نقش کلیدی در توسعه روانشناسی داشت. این رویکرد ما را برای درمان شرایط سلامت روان تحت تاثیر قرار داد و امروزه همچنان بر روانشناسی تاثیر می گذارد.

• اگرچه اکثر نظریه های روان پویشی بر تحقیقات تجربی تکیه نمی کردند، روش ها و نظریه های تفکر روانکاوی به توسعه روانشناسی تجربی کمک کردند.

• بسیاری از نظریه های شخصیتی که توسط متفکران روانکاوی ایجاد شده اند، مانند نظریه مراحل روانی-اجتماعی اریکسون و نظریه مرحله روانی جنسی فروید، امروزه همچنان بر این حوزه تاثیر می گذارند.

• روانکاوی دیدگاه جدیدی را در مورد بیماری روانی باز کرد، به ویژه این که صحبت کردن در مورد مشکلات با یک متخصص روانکاوی می تواند به کاهش ناراحتی روانی فرد کمک کند.

• نظریه های فروید بیش از حد بر ضمیر ناخودآگاه، جنسیت، پرخاشگری و تجربیات دوران کودکی تاکید داشتند.

• بسیاری از مفاهیم ارائه شده توسط نظریه پردازان روانکاوی، از نظر اندازه گیری و کمی سازی دشوار است.

• بیشتر ایده های فروید بر اساس مطالعات موردی و مشاهدات بالینی بود تا تحقیقات تجربی و علمی.

حتما بخوانید: تست می شود

 

 

سوالات متداول

1- روانکاوی چیست؟

روانکاوی، روشی برای درمان اختلالات روانی، شکل گرفته توسط نظریه روانکاوی، که بر فرآیند های ذهنی ناخودآگاه تاکید دارد و در متن مقاله شرح داده شده است.

2- پیشرفت روانکاوی چگونه بوده است؟

روانکاوی ابتدا یک نظریه بود و الان یک درمان نیز هست. این نوعی رویکرد است که برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود که در متن مقاله مطرح شده است.

3- هدف روانکاوی چیست؟

روانکاوی یک تخصص در روانشناسی است. این با سایر تخصص ها در دانش و رویکرد های درمانی فشرده که از آن پشتیبانی می کند متفاوت است که در متن مقاله توضیح داده شده است.